4 ای خداوند متعال، تا به کی بر قوم خود غضبناک خواهی بودو دعای ما را مستجاب نخواهی کرد؟
5 غم و غصّه را خوراک ما ساختیو جام ما را از اشک لبریز گرداندی.
6 سرزمین ما را میدان تاخت و تاز همسایگان ما کردیو دشمنان ما، ما را مسخره میکنند.
7 ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور.بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.
8 تو ما را مانند درخت مو از مصر بیرون آوردیو در سرزمین کنعان نشاندی و مردمی را که در آن سرزمین بودند، از آنجا بیرون راندی.
9 آنجا را پاک کردیو قوم تو در آنجا ریشه دوانیده، سراسر آن سرزمین را پُر ساختند.
10 کوهها را با سایهٔ خود پوشاندندو با شاخههای خویش درختان سدر را دربر گرفتند.