9 Is faide é a thomhas ná an domhan,Is fairsinge é ná an fharraige.
10 Má ghabhann sé thar bráid, agus braighdeanas a chur i bhfeidhm,Nó cúisiú go poiblí, cé a chuirfidh cosc leis?
11 Is eol dó a pheacúla atá an duine;Tá an urchóid os comhair a shúl, agus tugann sé aird uirthi.
12 Tá an duine baoth ar uireasa tuisceana;Is cuma nó searrach an asail fhiáin an duine ag teacht ar an saol.
13 Má chuireann tú do chroí in ord,Agus do lámha a leathadh chun Dé -
14 Má bhíonn an t‑olc idir lámha agat, cuir i bhfad uait é,Agus ná lonnaíodh an éagóir i do bhoth -
15 Ansin ardóidh tú do cheann agus gan máchail air,Agus beidh tú daingean, gan eagla ort.