20 Agus bia ag cur masmas dearg air;Agus gráin ó chroí aige ar shóláis;
21 Agus a fheoil á creimeadh os comhair do shúl;Agus a chnámha le feiceáil ag gobadh go nocht óna gclúid;
22 Agus a anam ag druidim leis an uaimh,Agus a bheo le [teach na marbh].
23 Ansin bíonn aingeal láimh leis,Idirghabhálaí, aon ar mhílte,Lena dhualgas a chur in iúl dó,
24 Le bheith cneasta leis, agus a rá:“Fuascail é ó thitim san uaimh,Fuair mé geall ar a shon”;
25 Bíonn a chneas arís i mbláth na hóige;Agus filleann sé arís ar laethanta a chumais.
26 Guíonn sé chun Dé agus tugann seisean aird air;Agus feiceann sé a ghnúis agus lúcháir air,Agus fógraíonn sé don saol scéal a shaortha;