37 Па дојде и ги затече да спијат, и му рече на Петар: „Симоне, спиеш ли? Не можеше ли еден час да бидеш буден?
38 Бидете будни и молете се да не паднете во искушение: зашто духот е бодар, но телото е слабо.“
39 И пак отиде и се помоли, изговарајќи ги истите оние зборови.
40 А кога се врати, ги најде пак како спијат, зашто очите им беа натежнале; и не знаеја што да Му одговорат.
41 И по третпат дојде и им рече: „Само спиете и почивате! Доста, дојде часот; еве, се предава Синот Човечки во рацете на грешници.
42 Станете, да одиме! Еве, наближи оној што Ме предава.“
43 И веднаш, додека Тој сѐ уште говореше, Јуда, еден од дванаесетмината, дојде, и со него многу народ со мечеви и со стапови, испратени од првосвештениците, книжниците и старешините.