11 „Тебе ти велам: стани, земи ја постелката своја и оди си дома!“
12 И тој стана веднаш, па, штом ја зеде постелката, излезе пред сите – така што сите се восхитуваа и Го славеа Бога, велејќи: „Никогаш вакво нешто не сме виделе!“
13 И излезе Исус пак покрај морето, и сиот народ доаѓаше кај Него, и Тој ги поучуваше.
14 И минувајќи, го виде Левиј Алфеев, кој седеше на царинарницата и му рече: „Врви по Мене!“ Тој стана и тргна по Него.
15 А кога седеше Исус на трпезата во неговата куќа, заедно со Него седеа и учениците Негови, и многу цариници и грешници; зашто тие беа мнозина и врвеа по Него.
16 Книжниците и фарисеите, штом Го видоа како јаде со цариници и грешници, им рекоа на учениците Негови: „Зошто Тој со цариници и грешници јаде и пие?“
17 Кога го чу тоа Исус, им рече: „Здравите немаат потреба од лекар, туку болните. Не сум дошол да ги повикам праведниците, туку грешниците на покајание.“