4 па, бидејќи не можеа да пријдат до Него од народот, го открија и го пробија покривот од куќата, каде што беше Тој и ја спуштија постелката, на која лежеше фатениот.
5 А Исус, кога ја виде нивната вера, му рече на фатениот: „Синко, ти се простуваат гревовите твои!“
6 Таму седеа некои од книжниците и си помислија во срцата свои:
7 „Што хули Овој на Бога? Кој може да простува гревови, освен единиот Бог?“
8 Исус, веднаш штом дозна со Својот дух дека тие така мислат во себе, им рече: „Зошто го помислувате тоа во срцата свои?
9 Што е полесно да му кажам на фатениот: ‚ти се простуваат гревовите‘, или да речам: ‚Стани, земи ја постелката своја и оди‘?
10 Но за да знаете дека Синот Човечки има власт на земјата да ги простува гревовите“ – му рече на фатениот –