37 И се подигна бурен ветер, и брановите се префрлуваа во коработ, така што тој веќе се полнеше.
38 Тој, пак, беше на кормилото и спиеше на возглавница; Го разбудија и Му рекоа: „Учителе, зар не Ти е грижа што загинуваме?“
39 А Тој стана, му заповеда на ветрот и му рече на морето: „Замолкни, престани!“ И ветрот стивна, и настана голема тишина.
40 Па им рече: „Што сте толку плашливи? Како немате вера?“
41 И ги опфати голем страв, и говореа еден на друг: „Кој е, пак, Овој, што и ветрот и морето Го слушаат?“