4 и се случи, кога сееше, едно семе да падне покрај патот, па долетаа птиците небески и го исколваа.
5 Друго падна на каменито место, каде што немаше многу земја, и набргу изникна, зашто земјата не беше длабока;
6 а кога изгреа сонцето, тоа свена, па бидејќи немаше корен, се исуши.
7 Некое падна на трње; и израсна трњето, го задуши и не даде плод.
8 А друго падна на добра земја и почна да дава плод, што израсна и узреа; и принесе: кое триесет, кое шеесет, кое сто.“
9 И им рече: „Кој има уши да слуша, нека чуе!“
10 А кога остана Сам, оние што беа околу Него, заедно со дванаесетмината, Го прашаа за параболата.