37 И никому не му дозволи да оди со Него, освен на Петар, на Јаков, и на Јован, братот на Јаков.
38 Дојде во куќата на старешината на синагогата и виде врева, плачење и силно врискање.
39 И кога влезе, им рече: „Што сте се развикале и расплакале? Девојчето не е умрено, туку спие!“
40 А тие Му се потсмеваа. Тој, пак, откако ги истера сите, ги зеде таткото и мајката на девојчето и оние што беа со Него, и влезе каде што лежеше девојчето.
41 И кога ја фати раката на девојчето, рече: „Талита, куми!“ – што значи: „Девојко, тебе ти велам, стани!“
42 И девојката одеднаш стана и почна да оди. А имаше дванаесет години. И сите се зачудија многу.
43 А Тој строго им заповеда, никој да не разбере за тоа и рече: „Дајте ѝ да јаде!“