20 „А седумте – за четири илјади, колку полни кошници со останати парчиња собравте?“ Тие одговорија: „Седум.“
21 И им рече: „Па како тогаш не разбирате?“
22 Потоа дојде во Витсаида; и доведоа кај Него слеп и Го молеа да се допре до него.
23 И кога го зеде слепиот за рака, го изведе надвор од селото и, откако плукна на очите негови, ги положи рацете над него, па го праша дали гледа нешто.
24 Тој, кога погледна, рече: „Ги гледам луѓето да одат како дрвја.“
25 Потоа пак ги положи рацете над очите и направи да прогледа. И се излекува и ги гледаше сите јасно.
26 И го испрати во домот негов и му рече: „Ниту в село влегувај, ниту в село некому раскажувај!“