17 “ตะเกียงของคนอธรรมดับบ่อยเท่าใด?ความยากลำบากมาเหนือเขาบ่อยเท่าใด?พระเจ้าทรงแจกจ่ายความเจ็บปวดด้วยพระพิโรธบ่อยเท่าใด?
18 เขาเป็นเหมือนฟางที่ลมพัดไปและเป็นเหมือนแกลบที่พายุพัดไปบ่อยเท่าใด?
19 ท่านว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมความบาปชั่วของเขาไว้ให้ลูกหลานของเขา’ขอพระองค์ทรงตอบแทนแก่เขาทั้งหลายเองเพื่อเขาทั้งหลายจะได้ทราบ
20 ขอให้นัยน์ตาของเขาเห็นความพินาศของเขาและให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
21 เพราะเขาจะสนใจอะไรเกี่ยวกับเชื้อสายที่เกิดมาภายหลังเมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดเสียแล้ว
22 ผู้ใดจะอาจสอนความรู้แด่พระเจ้าเมื่อพระองค์ทรงพิพากษาผู้อยู่ในที่สูง?
23 คนหนึ่งตายเมื่อยังแข็งแรงเต็มที่สบายและปลอดภัยทั้งสิ้น