โยบ 41 THSV11

1 “เจ้า​จะ​ลาก​เลวี‍อา‌ธาน​ออก​มา​ด้วย​เบ็ด​ได้​หรือ?จะ​เอา​เชือก​กด​ลิ้น​ของ​มัน​ลง​ได้​หรือ?

2 เจ้า​เอา​เชือก​สน‍ตะ‌พาย​มัน​ได้​หรือ?เอา​ขอ​เจาะ​คาง​มัน​ได้​หรือ?

3 มัน​จะ​วิง‍วอน​ต่อ​เจ้า​เป็น​อัน​มาก​หรือ?มัน​จะ​พูด​กับ​เจ้า​ด้วย​คำ​อ่อน‍หวาน​หรือ?

4 มัน​จะ​ทำ​พันธ‌สัญญา​กับ​เจ้าเพื่อ​เจ้า​จะ​รับ​มัน​เป็น​ทาส​ตลอด‍ไป​หรือ?

5 เจ้า​จะ​เล่น​กับ​มัน​เหมือน​เล่น​กับ​นก​หรือ?เจ้า​จะ​ผูก​มัน​ไว้​ให้​สาวๆ ของ​เจ้า​เล่น​หรือ?

6 พ่อ‍ค้า​จะ​มา​ต่อ​ราคา​ซื้อ​มัน​ไป​หรือ?เขา‍ทั้ง‍หลาย​จะ​เอา​มัน​แบ่ง​กัน​ท่าม‍กลาง​พวก​พ่อ‍ค้า​หรือ?

7 เจ้า​เอา​ฉมวก​ปัก​หนัง​ของ​มันเอา​หลาว​แทง​หัว​ของ​มัน​ได้​หรือ?

8 ลง‍มือ​จับ​มัน​ดูเมื่อ​นึก‍ถึง​การ​ต่อ‍สู้​กับ​มัน​แล้ว เจ้า​จะ​ไม่​คิด​ทำ​อีก

9 ดู‍เถิด ความ​หวัง​ของ​คน​ที่​จะ​จับ​มัน​ก็​สูญ‍เปล่าเมื่อ​เห็น​มัน​เข้า​เท่า‍นั้น จะ​ไม่​ล้ม‍ลง​หรือ?

10 ไม่‍มี​ผู้‍ใด​ดุ​พอ​ที่​จะ​ไป​ยั่ว‍เย้า​มันแล้ว​ผู้‍ใด​เล่า​จะ​ยืน​มั่น​ต่อ‍หน้า​เรา​ได้?

11 ผู้‍ใด​เล่า​ให้​อะไร​แก่​เรา ซึ่ง​เรา​จะ​ต้อง​ตอบ‍แทน​เขา?ทุก‍สิ่ง​ที่​อยู่​ใต้​ฟ้า‍สวรรค์​เป็น​ของ​เรา

12 “เรา​จะ​ไม่​งด​พูด‍ถึง​แข้ง‍ขา​ของ​มันหรือ​พลัง​อัน​แข็ง​กล้า​ของ​มัน หรือ​โครง‍ร่าง​อัน​ดี​ของ​มัน

13 ผู้‍ใด​จะ​ถลก​เสื้อ​ชั้น‍นอก​ของ​มัน​ออก​ได้ผู้‍ใด​จะ​แทง​เข้า​ไป​ใน​เสื้อ‍เกราะ​สอง​ชั้น​ของ​มัน​ได้

14 ผู้‍ใด​จะ​มี​แรง​ง้าง​ขา‍กรร‌ไกร​มัน​ได้?ฟัน​ของ​มัน​เรียง​ราย​โดย​รอบ​น่า‍สยด‌สยอง

15 ที่​หลัง​ของ​มัน​ทำ​ด้วย​โล่​เป็น​แถวๆแนบ​ตัว​มัน​สนิท​เหมือน​อย่าง​ตรา‍ผนึก

16 มัน​อยู่​ชิด​กัน​มากไม่‍มี​ลม​ผ่าน​เข้า​ไป​ได้

17 เกล็ด​เหล่า‍นั้น​เชื่อม​ต่อ​กัน​และ​กันมัน​เกาะ‍ติด‍กัน​แน่น และ​แยก​จาก​กัน​ไม่‍ได้

18 การ​จาม​ของ​มัน​ปล่อย​แสง‍สว่าง​ออก​มาตา​ของ​มัน​เหมือน​อย่าง​แสง‍อรุณ

19 คบ‍เพลิง​ออก​มา​จาก​ปาก​ของ​มันประ‌กาย‍ไฟ​พุ่ง​ออก​มา

20 ควัน​ออก​มา​ทาง​รู‍จมูก​ของ​มันอย่าง​กับ​มา​จาก​หม้อ​เดือด​และ​อ้อ​เล็ก​ที่​ลุก​ไหม้

21 ลม‍หาย‍ใจ​ของ​มัน​จุด​ไฟ​ให้​ถ่าน​ได้เปลว‍เพลิง​ออก​มา​จาก​ปาก​ของ​มัน

22 กำลัง​อยู่​ใน​ลำ‍คอ​ของ​มันและ​ความ​สยด‌สยอง​เต้น​อยู่​ข้าง‍หน้า​มัน

23 หลืบ‍เนื้อ​ของ​มัน​เกาะ‍ติด‍กันหล่อ‍ติด‍กัน​แน่น ไม่​ขยับ‍เขยื้อน

24 หัว‍ใจ​ของ​มัน​แข็ง​อย่าง​กับ​หินเออ แข็ง​เหมือน​อย่าง​แท่น​หิน‍โม่

25 เมื่อ​มัน​ลุก‍ขึ้น​มา ผู้​ทรง​อานุ‌ภาพ​ก็​กลัว​มันเขา‍ทั้ง‍หลาย​ก็​มี​ใจ​ฝ่อ​เนื่อง‍ด้วย​เสียง​กระ‌แทก​ของ​มัน

26 ถึง​คน​ใด​เอา​ดาบ​ลอง​แทง​มัน ก็​ต้าน​มัน​ไม่‍ได้ไม่​ว่า​หอก หรือ​แหลน หรือ​หอก‍ซัด

27 มัน​นับ​เหล็ก​ว่า​เป็น​ฟางและ​ทอง‍สัม‌ฤทธิ์​ว่า​เป็น​ไม้‍ผุ

28 ลูก‍ธนู​ทำ​ให้​มัน​หนี​ไป​ไม่‍ได้หิน​ลูก‍สลิง​ก็​กลาย​เป็น​ตอ‍ข้าว

29 ไม้‍กระ‌บอง​ก็​นับ​เป็น​ตอ‍ข้าว​ด้วยมัน​หัว‌เราะ‍เยาะ​เสียง​หอก‍ซัด

30 เบื้อง‍ล่าง​ของ​มัน​คม​อย่าง​กับ​เศษ​หม้อ‍แตกมัน​เหยียด​ตัว​ออก​บน​เลน​เหมือน​เลื่อน‍นวด‍ข้าว

31 มัน​ทำ​ให้​ที่​ลึก​เดือด​เหมือน​หม้อมัน​ทำ​ให้​ทะเล​เหมือน​หม้อ​น้ำ‍มัน

32 มัน​ละ​ทาง​แวบ‍วาบ​ไว้​ข้าง‍หลังทำ​ให้​ใครๆ คิด​ว่า​ที่‍ลึก​มี​ผม‍หงอก

33 บน​แผ่น‍ดิน​โลก​ไม่‍มี​อะไร​เหมือน​มันเป็น​สิ่ง​ถูก​สร้าง​ที่​ไม่‍ให้​รู้‍จัก​ความ​กลัว

34 มัน​เห็น​ทุก‍สิ่ง​ที่​อยู่​สูงมัน​เป็น​ราชา​เหนือ​บรร‌ดา​สัตว์​ที่​สง่า”

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42