1 แล้วโยบตอบว่า
2 “แน่ทีเดียว ท่านทั้งหลายเป็นเสียงของประชาชนและปัญญาจะตายไปกับพวกท่าน
3 แต่ข้าก็มีความเข้าใจอย่างท่านข้ามิได้ด้อยกว่าท่านเออ เรื่องอย่างนี้ผู้ใดจะไม่ทราบ
4 ข้าเป็นที่หัวเราะเยาะของเพื่อนๆแม้ข้าได้ร้องทูลพระเจ้าและพระองค์ทรงตอบข้าคนชอบธรรมและดีพร้อมก็ยังเป็นที่หัวเราะเยาะ
5 ฝ่ายผู้อยู่สบายก็เยาะหยันเคราะห์ร้ายซึ่งพร้อมเกิดแก่ผู้ที่ซวนเซจะล้ม
6 เต็นท์ของโจรก็สงบสุขและผู้ที่ยั่วเย้าพระเจ้าก็ปลอดภัยคือผู้ที่นำพระของเขาติดมือมา
7 “แต่ จงถามสัตว์ทั้งหลาย และมันจะสอนท่านจงถามนกบนฟ้า และมันจะบอกท่าน
8 จงพูดกับแผ่นดินโลก และมันจะสอนท่านและถามปลาในทะเล มันจะแจ้งแก่ท่าน
9 มีสิ่งใดในทั้งหมดนี้ที่ไม่ทราบว่าพระหัตถ์พระยาห์เวห์ได้ทำสิ่งนี้ขึ้น?
10 ชีวิตของสิ่งมีชีวิตทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์พระองค์รวมทั้งลมหายใจของมนุษย์ทั้งปวง
11 หูตรวจสอบถ้อยคำอย่างลิ้นลิ้มรสอาหารมิใช่หรือ?
12 ปัญญาอยู่ในผู้สูงวัยและอายุยืนยาวทำให้เกิดความเข้าใจ
13 “ปัญญาและพลังอยู่กับพระองค์คำปรึกษาและความเข้าใจเป็นของพระองค์
14 ถ้าพระองค์ทรงรื้อถอน ก็ไม่มีผู้ใดสร้างใหม่ได้ถ้าพระองค์ทรงคุมขังคน ก็ไม่มีผู้ใดปล่อยเขาได้
15 ถ้าพระองค์ทรงกักน้ำไว้ แผ่นดินก็แห้งไปถ้าทรงปล่อยน้ำออกไป มันก็ท่วมแผ่นดิน
16 กำลังและสติปัญญาอยู่กับพระองค์ผู้ถูกหลอกลวงและผู้หลอกลวงเป็นของพระองค์
17 พระองค์ทรงให้ที่ปรึกษาไปเปลือยเปล่าและทรงทำให้ผู้พิพากษาเป็นคนโง่
18 พระองค์ทรงปลดโซ่ตรวนของบรรดาพระราชาและทรงคาดผ้ารอบเอวพวกเขา
19 พระองค์ทรงให้ปุโรหิตไปเปลือยเปล่าและทรงคว่ำผู้มีกำลังเสีย
20 พระองค์ทรงเอาคำพูดไปจากผู้ที่เขาวางใจและทรงนำวิจารณญาณไปจากพวกผู้อาวุโส
21 พระองค์ทรงเทความเหยียดหยามลงบนเจ้านายและปลดเข็มขัดของผู้แข็งแรง
22 พระองค์ทรงเผยสิ่งล้ำลึกจากความมืดและทรงนำความมืดทึบมาสู่ความสว่าง
23 พระองค์ทรงทำให้ประชาชาติทั้งหลายใหญ่โต และทรงทำลายเสียพระองค์ทรงขยายบรรดาประชาชาติ และทรงนำเขาทั้งหลายไปเป็นเชลย
24 พระองค์ทรงเอาความเข้าใจไปจากผู้นำประชาชนและทรงทำให้พวกเขาพเนจรไปในถิ่นทุรกันดารซึ่งไร้หนทาง
25 เขาทั้งหลายคลำอยู่ในความมืด ปราศจากความสว่างและพระองค์ทรงทำให้เขาโซเซอย่างคนเมา