1 แล้วโศฟาร์ชาวนาอาเมห์ตอบว่า
2 “ควรจะฟังถ้อยคำมากมายโดยไม่ตอบหรือ?และคนช่างพูดควรจะนับว่าชอบธรรมหรือ?
3 ควรหรือที่คำพูดไร้สาระของท่านทำให้คนอึ้ง?และเมื่อท่านเยาะเย้ย ไม่ควรมีผู้ใดทำให้ท่านอายหรือ?
4 เพราะท่านว่า ‘คำสอนของข้าบริสุทธิ์และข้าก็สะอาดในสายพระเนตรพระเจ้า’
5 แต่ โอ อยากให้พระเจ้าตรัสและเปิดไพรพระโอษฐ์ตรัสกับท่าน
6 ขอพระองค์บอกเคล็ดลับแห่งปัญญาแก่ท่านเพราะสติปัญญามีสองด้านพึงทราบเถิดว่า พระเจ้าทรงเอาโทษท่านน้อยกว่าที่ท่านควรได้รับ
7 “ท่านจะหยั่งรู้ความลี้ลับของพระเจ้าได้หรือ?ท่านจะหยั่งรู้ความไพบูลย์ขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้หมดสิ้นหรือ?
8 มันสูงกว่าฟ้าสวรรค์ ท่านจะทำอะไรได้?ลึกกว่าแดนคนตาย ท่านจะทราบอะไรได้?
9 วัดดูก็ยาวกว่าโลกและกว้างกว่าทะเล
10 ถ้าพระองค์ทรงผ่านไป และทรงคุมขังและทรงเรียกมาพิพากษา ผู้ใดจะห้ามพระองค์ได้?
11 เพราะพระองค์ทรงรู้จักคนหลอกลวงเมื่อทรงเห็นความชั่ว พระองค์จะไม่ทรงพิจารณาหรือ?
12 แต่คนโง่จะได้ความเข้าใจก็ต่อเมื่อลาป่าเกิดมาเป็นคน
13 “ถ้าท่านเตรียมใจอย่างถูกต้องท่านจะชูมือออกไปยังพระองค์
14 ถ้าความชั่วอยู่ในมือท่าน จงทิ้งเสียให้ไกลและอย่าให้ความอธรรมอาศัยอยู่ในเต็นท์ของท่าน
15 แล้วแน่นอน ท่านจะเงยหน้าขึ้นโดยปราศจากตำหนิท่านจะปลอดภัย และไม่ต้องกลัว
16 ท่านเองจะลืมความทุกข์ยากท่านจะจดจำมิได้ เหมือนน้ำที่ไหลผ่านไป
17 แล้วชีวิตของท่านจะสุกใสยิ่งกว่าเวลาเที่ยงวันความมืดก็จะเป็นเหมือนเวลาเช้า
18 และท่านจะปลอดภัย เพราะมีความหวังเออ พระองค์จะทรงปกป้องท่าน และท่านจะนอนพักอย่างปลอดภัย
19 ท่านจะนอนลง และไม่มีผู้ใดทำให้ท่านกลัวเออ คนจำนวนมากจะมาวอนขอความช่วยเหลือจากท่าน
20 แต่ดวงตาคนอธรรมจะมืดมัวหนทางหลุดพ้นจะอันตรธานไปจากเขาและความหวังของเขาก็คือการสิ้นลมนั่นเอง”