1 ดังนั้น บุรุษทั้งสามคนนี้ก็เลิกโต้ตอบโยบ เพราะท่านชอบธรรมในสายตาของตนเอง
2 แล้วเอลีฮูบุตรบาราเคล คนบุซี ตระกูลราม ก็โกรธ เขาโกรธโยบ เพราะท่านอ้างว่าตัวเองชอบธรรม หาใช่พระเจ้าไม่
3 เขาโกรธสหายสามคนของโยบด้วย เพราะเขาทั้งหลายตอบไม่ได้ ทั้งๆ ที่เขาหาว่าโยบผิด
4 ส่วนเอลีฮูคอยจะพูดกับโยบ เพราะเขาทั้งสามอาวุโสกว่าตน
5 และเมื่อเอลีฮูเห็นว่าไม่มีคำตอบในปากของบุรุษทั้งสามนี้แล้ว ความโกรธของเขาก็ปะทุขึ้น
6 และเอลีฮูบุตรบาราเคล คนบุซี ตระกูลราม ตอบว่า“ข้าพเจ้าเป็นผู้เยาว์ ส่วนพวกท่านเป็นผู้อาวุโสเพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงวิตกและกลัวที่จะแสดงความคิดเห็นแก่ท่าน
7 ข้าพเจ้าว่า ‘ขอให้ผู้สูงอายุพูดเถิดและให้ผู้อาวุโสสอนปัญญาเถิด’
8 แต่วิญญาณที่อยู่ในมนุษย์และลมหายใจขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทำให้เขาเข้าใจ
9 ไม่ใช่คนชราเท่านั้นที่มีปัญญาหรือคนอาวุโสที่เข้าใจความยุติธรรม
10 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า ‘ขอฟังข้าพเจ้าขอให้ข้าพเจ้าแสดงความคิดเห็นด้วย’
11 “ดูเถิด ข้าพเจ้ารอคอยคำของท่านทั้งหลายข้าพเจ้าคอยฟังเหตุผลของท่านขณะที่ท่านสรรหาว่าจะพูดอะไร
12 เออ ข้าพเจ้าตั้งใจฟังพวกท่านและดูเถิด ไม่มีผู้ใดให้เหตุผลอันควรแก่โยบในพวกท่านไม่มีผู้ใดตอบคำของเขาได้
13 อย่าเพิ่งพูดนะว่า ‘เราพบปัญญาแล้วพระเจ้าจะทรงเอาชนะเขาได้ มิใช่มนุษย์’
14 เขามิได้เล็งถ้อยคำของเขามาโต้ข้าพเจ้าและข้าพเจ้าจะไม่ตอบเขาด้วยคำพูดของพวกท่าน
15 “เขาทั้งหลายก็ตกตะลึงและไม่ตอบอีกเขาไม่มีถ้อยคำจะพูดสักคำเดียว
16 และจะให้ข้าพเจ้าคอย เพราะเขาทั้งหลายไม่พูดเพราะพวกเขายืนอยู่ที่นั่น ไม่ตอบอีก อย่างนั้นหรือ?
17 ข้าพเจ้าเองจะให้คำตอบของข้าพเจ้าข้าพเจ้าเองจะแสดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าด้วย
18 เพราะข้าพเจ้ามีถ้อยคำเต็มปากจิตวิญญาณภายในข้าพเจ้าบังคับข้าพเจ้าอยู่
19 ดูเถิด จิตใจข้าพเจ้าเหมือนเหล้าองุ่นซึ่งไม่มีที่ระบายออกเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นใหม่ที่พร้อมจะระเบิดแล้ว
20 ข้าพเจ้าต้องพูดจึงจะได้ความบรรเทาข้าพเจ้าต้องเปิดริมฝีปากขึ้นตอบ
21 ข้าพเจ้าจะไม่มีอคติต่อบุคคลใดหรือประจบสอพลอผู้ใด
22 เพราะข้าพเจ้าไม่ทราบวิธีประจบสอพลอถ้าทำอย่างนั้น พระผู้สร้างข้าพเจ้าก็จะกำจัดข้าพเจ้าเสียในไม่ช้า