1 แล้วโยบตอบว่า
2 “แหม ท่านได้ช่วยผู้ไม่มีกำลังแล้วสินะท่านได้ช่วยแขนที่ไม่มีแรงแล้วหนอ
3 ท่านได้ให้คำปรึกษาแก่คนที่ไม่มีปัญญาและได้ให้คำแนะนำดีๆ มากมายหนอ
4 ท่านเปล่งวาจาออกมาด้วยความช่วยเหลือของผู้ใด?และผู้ใดดลใจให้ท่านพูดเช่นนั้น?
5 วิญญาณคนตายกลัวจนตัวสั่นใต้น้ำและผู้อาศัยในน้ำนั้นก็เช่นกัน
6 แดนคนตายเปลือยอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์และแดนพินาศไม่มีผ้าห่ม
7 พระองค์ทรงคลี่อุดรออกคลุมที่เวิ้งว้างและแขวนโลกไว้เหนือที่ว่างเปล่า
8 พระองค์ทรงมัดน้ำไว้ในเมฆทึบของพระองค์และเมฆก็ไม่ปริออกเพราะน้ำนั้น
9 พระองค์ทรงคลุมด้านหน้าของพระบัลลังก์และคลี่เมฆของพระองค์ออกคลุมมันไว้
10 พระองค์ทรงขีดเส้นรอบวงไว้บนพื้นน้ำเป็นเขตระหว่างความสว่างและความมืด
11 เสาฟ้าก็หวั่นไหวและประหลาดใจเมื่อทรงขนาบ
12 ด้วยพลานุภาพ พระองค์ทรงปราบทะเลให้สงบด้วยความเข้าพระทัย พระองค์ทรงฟาดราหับแหลกยับไป
13 พระองค์ทรงทำให้ฟ้าสวรรค์สดใสด้วยกระแสลมของพระองค์พระหัตถ์ของพระองค์แทงพญานาคที่กำลังหนีไป
14 นี่แน่ะ เหล่านี้เป็นเพียงเศษเสี้ยวพระราชกิจของพระองค์ที่เราได้ยินถึงพระองค์ก็เป็นเพียงเสียงกระซิบผู้ใดจะเข้าใจถึงฤทธิ์กัมปนาทอันเกรียงไกรของพระองค์ได้”