7 เมื่อเหล่าดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญและบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน?
8 “ผู้ใดเอาประตูปิดทะเลเมื่อมันระเบิดออกมาเหมือนออกมาจากครรภ์
9 เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อและความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน
10 แล้วกำหนดเขตให้มันและวางดาลและประตู
11 และกล่าวว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้แหละอย่าเลยไปอีกและคลื่นคะนองของเจ้าหยุดเพียงแค่นี้แหละ’?
12 “เจ้าได้บังคับบัญชาอรุณตั้งแต่เจ้าเกิดมาและเป็นเหตุให้อรุโณทัยรู้จักที่ของมัน
13 เพื่อมันจะจับปลายแผ่นดินโลกและสลัดคนชั่วออกไปเสียจากโลกหรือ?