4 ผู้ใดจะเอาสิ่งสะอาดออกมาจากสิ่งมลทินได้?ไม่มีสักคน
5 วันเวลาของเขาถูกกำหนดไว้เสียแล้วและจำนวนเดือนของเขาก็อยู่กับพระองค์พระองค์ทรงจำกัดขอบเขตของเขา ไม่ให้เขาผ่านไปได้
6 ฉะนั้น ขอหันพระพักตร์ไปจากเขา เพื่อเขาจะได้พักเพื่อเขาจะชื่นบานในวันของเขาอย่างลูกจ้าง
7 “เพราะสำหรับต้นไม้ก็มีความหวังถ้ามันถูกตัดลง มันก็แตกหน่ออีกและหน่ออ่อนของมันจะมีไม่หยุด
8 ถึงรากของมันจะแก่อยู่ในดินและตอของมันจะตายอยู่ในผงคลีดิน
9 แต่พอได้กลิ่นอายของน้ำ มันจะแตกตาและแตกกิ่งออกเหมือนต้นไม้อ่อน
10 แต่มนุษย์ตายและสิ้นแรงมนุษย์สิ้นลม แล้วเขาอยู่ที่ไหน?