17 Emazteari berari ere nazkagarri zaio nire arnasa,higuingarri natzaie neure odolekoei.
18 Haurrek ere mespretxatu egiten naute;jaiki orduko, burlaka hasten zaizkit.
19 Higuindu egiten naute lagun guztiek,nire aurka bihurtzen adiskide minenak ere.
20 Hezurra eta azala besterik ez naiz,ozta-ozta jarraitzen dut bizirik.
21 «Errukitu, errukitu nitaz, ene adiskideok,Jainkoak berak zauritu bainau!
22 Zergatik pertsegitzen nauzue zuek ere, Jainkoak bezala,zergatik ez zarete ni larrutzeaz aspertzen?
23 Ai, nire hitzak idatziak geldituko balira, liburuan ezarriak!