1 Jobek bere poemarekin jarraitu zuen:
2 «Ala Jainkoa, nire eskubidea ukatu didana!Ala Ahaltsua, bihotza garraztu didana!
3 Arnasa izango dudan bitartean,Jainkoaren hatsa nire sudurretan,
4 ez dute nire ezpainek ezer okerrik esango,ezta nire mihiak maltzurkeriarik ere.
5 Ez dut, ez, arrazoi duzuenik onartuko!Azken arnasa arte aitortuko dut neure errugabetasuna.
6 Neure zuzentasunari atzera egin gabe eutsiko diot!Ez dut damurik bizitzako egun bakar batez ere.
7 «Izan dezala nire etsaiakgaiztoaren eta zuzengabearen zoria.