1 Jobek bere poemarekin jarraitu zuen:
2 «Ai, bizi ahal banitu berriz iragan egunak!Orduan, Jainkoak zaintzen ninduen,
3 haren kriseiluak argi egiten zuen nire gain,argi harekin egiten nuen ilunpetan aurrera.
4 Sasoi oneneko egun haietanlagun min nuen Jainkoa etxean,
5 oraindik nirekin zegoen Ahaltsua,seme-alabak ere neure inguruan.
6 Ugari baino ugariago nuen esnea,harkaitzek ere olio-errekak isurtzen zituztenniretzat.