1 Sugea zen Jainko Jaunak egindako piztiarik maltzurrena.Sugeak esan zion emakumeari:—Jainkoak debekatu egin dizue, beraz, baratzeko arbola guztietako fruituetarik jatea?
2 Emakumeak erantzun:—Ez, jan dezakegu baratzeko arboletako fruituetarik.
3 Baratze erdian dagoen zuhaitzaz bakarrik esan digu Jainkoak: «Ez jan horretatik, ezta ukitu ere, hil nahi ez baduzue».
4 —Ez zarete inolaz ere hilko —esan zion sugeak—.
5 Ongi daki Jainkoak, hartatik jan dezazuenean, begiak zabalduko zaizkizuela, eta bera bezalako bihurtuko zaretela, dena ezagutzeko ahalmena lortuz.
6 Ikusi zuen emakumeak fruitua gozoa zela, arbola ikusgarria eta jakituria lortzeko desiragarria. Hartu zuen, beraz, haren fruituetariko bat eta jan egin zuen. Gero, bere senarrari eman eta honek ere jan egin zuen.
7 Orduan, begiak zabaldu zitzaizkien eta biluzik zeudela ohartu ziren. Piku-hosto batzuk josi eta estalki bana egin zuten.
8 Arratsean, gizonak eta emazteak baratzean zebilen Jainko Jaunaren oin-hotsa entzun zuten eta harengandik gorde egin ziren zuhaitz artean.
9 Baina Jainko Jaunak dei egin zion gizonari:—Non zara?
10 Gizonak erantzun:—Zure oin-hotsa baratzean entzun dudanean, beldurtu eta gorde egin naiz, biluzik nagoelako.
11 Jainkoak esan zion:—Eta nork jakinarazi dizu biluzik zaudela? Galarazi nizun arbolako fruitua jan al duzu?
12 Gizonak erantzun:—Laguntzat eman didazun emakumeak fruitua eskaini dit eta jan egin dut.
13 Jainko Jaunak esan zion emakumeari:—Zer egin duzu?Emakumeak erantzun:—Sugeak engainatu nau eta jan egin dut.
14 Orduan, Jainko Jaunak sugeari esan zion:«Hori egin dualako,madarikatua hi abere guztien arteaneta basapiztia guztien artean!Sabel gainean arrastaka ibiliko haizeta hautsa jango dukheure bizitzako egun guztietan.
15 Elkarren etsai egingo zaituztethi eta emakumea,hire eta haren ondorengotza;honek burua zapalduko diketa hik orpotik helduko diok».
16 Emakumeari esan zion:«Haurdun gelditzean,oinazeak ugalduko dizkizuteta saminez izango dituzu haurrak;irritsak senarrarenganabultzatuko zaitu,eta hura izango duzu nagusi».
17 Eta gizonari esan zion:«Emaztearen esanari jaramon egineta galarazi nizun zuhaitzetikjan duzunez gero,madarikatua lurra zure erruz!Nekearen nekezaterako diozu janariazeure bizitzako egun guztietan.
18 Sasia eta laharra emango dizkizu,basalandarez elikatu beharko duzu.
19 Zeure bekokiko izerdizjango duzu ogia,lurrera itzuli arte,handik izan zara hartua eta:hautsa zaraeta hautsera itzuliko zara».
20 Gizonak bere emazteari Eva, hau da, «Bizi», eman zion izen, bizidun guztien ama delako.
21 Jainko Jaunak larruzko arropaz jantzi zituen gizona eta emaztea.
22 Gero, Jainko Jaunak esan zuen: «Horra gizakia gutariko bat bihurtua, dena ezagutzeko ahalmena duelarik. Ez dezala orain bizi-arbolako fruiturik hartu eta, hura janez, betiko bizi».
23 Beraz, Jainko Jaunak, Edengo baratzetik bota egin zuen, lurra landu zezan, handik izan baitzen hartua.
24 Gizakia bota ondoren, izaki hegaldun batzuk jarri zituen Edengo baratzearen ekialdean, suzko ezpata distiratsuak zituztela, bizi-arbolarako pasabidea ixteko.