1 Jauna, zu ene Jainkoa:goresten zaituteta zure izena dut ospatzen,burutu baitituzuzeure egitasmo miragarriak,zeuk aspalditik leial finkatuak.
2 Hiria harri-pila bihurtu duzu,gotorlekua hondamendi;atzerritarren gazteluak lur jo du,eta inork ez du berriro jasoko.
3 Horregatik,ohore ematen dizu herri ahaltsuak,begirune dizujende ankerreko hiriak.
4 Indargabearentzatbabesleku izan zara,behartsuarentzatlarrialdian babesleku:ekaitzean aterpe,sargorian gerizpe.Izan ere, jende ankerraren erasoaekaitza hormaren kontra bezala da,
5 lurralde lehorrean sargoria bezala.Zuk mututu duzuatzerritarren zalaparta-hotsa;lainoaren itzalak beroa bezala,hala ito dituzujende ankerraren oihuak.
6 Sion mendian, Jaun ahalguztidunakotordu oparoa emango dunazio guztientzat,janari gozo mamitsuz,ardo zahar bikainez.
7 Mendi honetan kenduko duherri guztiak estalirik zeuzkan zapia,nazio guztiak bilduak zeuzkanoihala.
8 Behin betiko galduko du heriotza!Jainko Jaunakguztien begietako malkoakxukatuko ditu,eta mundu guztian jasanikolotsaizunabere herriarengandik baztertuko.Hala esan du Jaunak.
9 Egun horretan, hau esango dute:«Hona hemen gure Jainkoa!Berarengan genuen itxaropenaeta salbatu egin gaitu.Jauna da!Berarengan genuen itxaropena:poztu eta alai gaitezen,salbatu egin baikaitu».
10 Mendi hau bere eskuzzainduko du Jaunak;Moab, ordea, bertan zapalduko,lastoa simaurtegianzapaldu ohi den bezala.
11 Han besoak luzatuko ditu Moabek,igerilariak igerian bezala;baina bere besoen ahaleginezez du bere harrokeriaazpiragotzea baizik lortuko.
12 Haren harresi sendo eta garaiakJaunak bota eta eraitsiko ditu,lur jota eta hauts eginda utziko.