1 Zintzoak hil,eta inori axolarik ez;leialak desagertu,eta inork ulertu nahi ezgaiztakeriak desagerraraztenduela zintzoa.
2 Baina iritsiko da bakea,eta zuzen jokatu dutenekhartu ahal izango dute atseden.
3 Jaunak dio:«Etorri hona, zuek, sorginkumeok,adulteriogileeta prostituziozale zaretenok:
4 Nori egiten diozue barre?Noren kontra zabaltzen duzue ahoaeta luzatzen mihia?Ez zarete, bada, zeuek erebekatukume eta sasi-umealdi?
5 Edozein haritzeta zuhaitz handiren azpianberotzen zarete lizunkeriatan;erreka ondoko haitzarteetanhiltzen dituzue umeak oparitzat.
6 Israel, erreka ondoko harri leunak,zeure kultugai izan dituzunak,horiexek izango dituzu zorigaitz.Horiei eskaini dizkiezuisur- eta labore-opariak.Eta horrek baretu behar ote dunire haserrea?
7 Mendi-tontor garai bateanipini zenuen ohea,eta bertara igotzen zinensakrifizioak eskaintzera.
8 Etxeko ate-alboetanezarri zenituenidolatriazko zeure oroigarriak.Ni alde batera utzirik, biluzik jarri,zeure ohe zabalean etzaneta maitaleez aprobetxatzen zinen.Atsegin zenuen haiekin oheratzea.
9 Molok jainkoarenganajoaten zinen,olioa eta lurrinak ugari eramanez;urrutiraino bidali zenituenmandatariak,Hildakoen Egoitzaraino jaitsarazi.
10 Ibiliaren ibiliz nekatu egiten zinen,baina sekula ez zenuendena alferrik zela aitortu.Behin eta berriro indarberrituz,ez zenuen inoiz etsi.
11 «Noren ikara zinen, noren beldur,niri huts egiteko,nitaz erabat ahazteko?Luzaroegi isilik egon naizelakogaldu didazu beldurra, ezta?
12 Baina orain salatu egingo dutzure jokabidea,zure ustetan hain zuzena:ez dizu ezertarako balio izango.
13 Ea salbatzen zaituenzeure idolo-multzoak,zuk laguntza eske deiadar egitean!Haizeak eramango ditu denak,putzaldi batek desagerraraziko.Niregan babesten denak, ordea,lurraldea eskuratuko du,nire mendi santuahartuko jabetzan».
14 Jaunak esango du:«Berdindu galtzada, berdindu;zabaldu bidea,kendu nire herriarioztopoak bidetik».
15 Bai, hau diogarai eta goren den Jainkoak,betiko erregeak, santu deritzanak:«Toki garai eta sakratuan bizi naiz,baina hurbil nago atsekabeturiketa lur jota daudenengandik,lur joak arnasberritzekoeta atsekabetueiadorea bizkortzeko.
16 Ez dut beti auzitan jardungo,ez naiz etengabe haserre egongo,neuk egindako biziduneknire aurreanbizi-arnasa gal ez dezaten.
17 Herriaren gaiztakeriagatik,haserretu egin nintzen une batez,zigortu egin nueneta ezkutatu egin nintzaion.Berak bizkarra eman zidaneta bere gogoko bidetik jo zuen.
18 Badakit nondik nora ibili den,baina sendatu egingo dut eta gidatu,eta kontsolamendu beteaemango diot.
19 Dolutan zeudeneikantua jarriko diet ezpainetan.Eta esango diet:“Bakea, bakea urrutikoeieta hurbilekoei!”Bai, sendatuko dut neure herria.
20 «Gaiztoek, berriz,itsaso zakarra dirudite:haren urak ezin baretu,zikina eta lohiaharrotzen dutelarik beti.
21 Gaiztoentzat ez da bakerik».Nire Jainkoak esan du.