16 Eguiptoarrac eraman çuenean, hara non Amalactarrac etzanac çauden bazter orotan, jaten eta edaten hari cirela, besta-egun bat celebratzen balute beçala, Filistin-herritic eta Judaco lurretic hartu cituzten harrapaquin guciaren eta buluzquinen gatic.
17 Eta Dabidec jo cituen arrats hartaric biharamun arratsa arteo, eta hequietaric etzen nihor itzuri, ez bacen laur ehun guiçon-gazte, cameluetara iganic ihes-eguin çutenac.
18 Dabidec athera cituen beraz Amalectarrec hartu guciac, eta athera cituen bere bi emazteac.
19 Eta ttipitic handiraino deusere etzen galdu, nahiz alaba eta buluzquinetaric; eta ebatsiac içanac, Dabidec oro guibelerat ekarri cituen.
20 Hartu cituen arthalde guciac eta acienda larria, eta bere aitzinean eraguin cioten. Eta oroc cioten: Hau da Dabiden harrapaquina.
21 Bada, Dabid ethorri cen, nekeac gueldiaraciric ecin jarraiqui citzaizcoen berrehun guiçonetara eta Besorreco errecan egoteaz manatu cituenetara. Hauquiec ilki ciren Dabiden eta harequin cen populuaren aitzinera. Dabid hurbildu cen hequietara eta beguitharte onarequin agur eguin içan cioten.
22 Dabidequin goan içan ciren guiçonetan guerthatzen ciren gaixtaguin eta guiçatzar guciec erran çuten: Ceren ez diren gurequin ethorri, iraici dugun harrapaquinetic ez dioçute batere emanen; bainan bakotchari asqui içan bequizquio bere emaztea eta haurrac: hequiec hartu-eta, itzul beitez.