22 Исус му рече: „Не ти велам до седумпати, туку до седумдесетпати по седум.”
23 Затоа царството небесно е слично на некојси цар, кој сакал да ги среди сметките со своите слуги.
24 А кога почна да ги расчистува, при него беше доведен еден, кој му должеше десет илјади таланти.
25 И бидејќи немаше да ги врати, господарот заповеда да го продадат него, неговата жена и децата, и сè што имаше, за да се плати долгот.
26 Тогаш слугата падна и му се поклонуваше, велејќи: ‘Господаре, имај трпение кон мене и ќе ти исплатам сè.’
27 И поттикнат со сожалување, господарот на оној слуга, го пушти, и му го прости долгот.
28 Но штом слугата излезе, и најде еден од своите сослужители, кој му должеше сто денарии, го фати, и го давеше, велејќи: ‘Исплати ми, тоа што ми должиш.’