1 „Слушајте, небеса, сега ќе зборувам, чуј ги, земјо, зборовите на мојата уста!
2 Мојата наука нека дожди како дожд, мојот збор нека паѓа како роса, како дождец по младо зеленило, како пороен дожд по трева!
3 Зашто, ќе го возвишувам Господовото име, а вие, величајте Го нашиот Бог!”
4 „Тој е Стена, делото Му е совршено, зашто се прави сите Негови патишта. Тој е верен Бог и нема неправда, Тој е праведен и вистинит.
5 Тие се развратија не Му се синови, туку синовски изроди, изопачен и лукав пород.
6 Така ли Му враќаш на Господа, глупав и безумен народе! Не е ли Тој твој Татко, усвоител, Кој те создаде, преку Кого постоиш?
7 Спомни си за древните денови, разгледај ги годините од век до век. Прашај го татка си, и ќе те поучи, распрашај ги постарите, па ќе ти кажат.