34 ‘Но не е ли тој во мене како скапоценост, запечатен во моето сокровиште?
35 Моја е одмаздата и наградата во времето кога ќе им се сопне ногата. Зашто е близу денот на нивната пропаст, нивната судбина им се доближува брзо!’
36 Господ ќе му суди на Својот народ, ќе им се смилува на Своите слуги. Ќе види дека им исчезнува силата, дека им е крај и на робот и на слободниот.
37 Тогаш ќе рече: ‘Па каде се нивните богови, каде е стената зад која се засолнуваа?
38 Тие што го јадеа салото на нивните закланици и го пиеја виното на нивните налевници? Нека се дигнат и нека ви помогнат, нека ви бидат засолниште!
39 Сега гледате дека единствено Јас Сум, и дека нема друг Бог покрај Мене! Јас усмртувам и оживувам; Јас удирам и исцелувам и никој не се избавува од Мојата рака.
40 Да, јас ја кревам Својата рака кон небото и велам: „Да не бидам Јас вечно жив