2 Тој рече: „Господ дојде од Синај, се покажа на Сир и заблеска од гората Фаран. Заради нив дојде со десетици илјади свети, десно од Него е огнот на Законот.
3 Сепак Ти ги љубиш народите, сите нивни свети се во Твојата рака. Припаднаа пред Твоите нозе, одеа предводени од Тебе.
4 Мојсеј ни го одреди Законот. Јакововиот собор му стана Негово наследство;
5 и беше цар во Есурун кога се собраа народните главатари, кога се соединија Јакововите племиња.
6 Нека живее Рувим и никогаш нека не изумре, нека не биде малуброен!”
7 Еве што рече за Јуда: „Послушај го, Господи, Јудиниот глас и приведи го кон неговиот народ. Неговите раце нека го бранат правото, помогни му против неговите непријатели.”
8 За Левиј рече: „Дај му ги на Левиј Твоите Урими и Твоите Тумими на човекот на милоста Своја, кого го испита во Маса, со кого се препираше при Меривските Води.