11 Mae fy mywyd ar ben,a'm cynlluniau wedi eu chwalu –pethau oeddwn i wir eisiau eu gwneud.
12 Mae'r ffrindiau yma'n dweud fod nos yn ddydd!‘Mae'n olau!’ medden nhw, a hithau'n hollol dywyll!
13 Dw i'n edrych ymlaen at gartrefu yn y bedd,a gwneud fy ngwely yn y tywyllwch;
14 Dw i'n dweud wrth y bedd, ‘Fy nhad i wyt ti,’ac wrth y cynrhon, ‘Fy mam!’, ‘Fy chwaer!’ –
15 Felly, ble mae fy ngobaith i?Oes rhywun yn gweld unrhyw obaith i mi?
16 Fydd gobaith yn mynd gyda mi drwy giatiau marwolaeth?Fyddwn ni'n mynd i lawr gyda'n gilydd i'r pridd?”