9 Mae'n cuddio wyneb y lleuad llawndrwy ledu ei gymylau drosto.
10 Mae'n marcio'r gorwel ar wyneb y moroedd,fel terfyn rhwng y golau a'r tywyllwch.
11 Mae colofnau'r nefoedd yn crynu,wedi eu dychryn gan ei gerydd.
12 Mae'n gallu tawelu'r môr;trawodd fwystfil y môr i lawr drwy ei ddoethineb.
13 Mae ei wynt yn clirio'r awyr;trywanodd y sarff wibiog â'i law.
14 A dydy hyn prin yn cyffwrdd ei allu! –mae fel rhyw sibrydiad bach tawel.Pwy all ddychmygu holl rym ei nerth?”