14 Mae hi'n dodwy ei hwyau ar lawr,ac yn eu gadael i gynhesu ar y tywod,
15 heb feddwl y gallen nhw gael eu sathru,ac y gallai anifail gwyllt eu malu dan draed.
16 Mae'n trin ei chywion yn greulon,fel petaen nhw ddim yn perthyn iddi;dydy hi'n poeni dim y gallai ei llafur fod yn ofer.
17 Gadawodd Duw hi heb ddoethineb,roddodd e ddim mymryn o ddeall iddi.
18 Ond pan mae'n codi a dechrau rhedeg,mae'n chwerthin am ben y ceffyl a'i farchog!
19 Ai ti sy'n rhoi cryfder i geffyl?Ai ti wisgodd ei wddf â'r mwng?
20 Ai ti sy'n gwneud iddo neidio fel y locust,a chreu dychryn wrth weryru?