13 Yng nghanol breuddwydion dryslyd y nos,pan mae pobl yn cysgu'n drwm.
14 Ro'n i wedi dychryn, ac yn crynu trwof;roedd fel ias drwy fy esgyrn i gyd!
15 Teimlais awel yn pasio heibio i'm hwyneb,a gwnaeth i flew fy nghorff sefyll.
16 Roedd siâp rhywun yn sefyll o'm blaen,ond doeddwn i ddim yn ei nabod.Tawelwch, ac yna clywais ei lais yn sibrwd:
17 ‘Ydy person dynol yn fwy cyfiawn na Duw?Ydy pobl yn fwy pur na'r Un wnaeth nhw?
18 Os ydy Duw ddim yn trystio ei weision,ac yn cyhuddo ei angylion o fod yn ffôl,
19 pa obaith sydd i'r rhai sy'n byw mewn corff o bridd,ac yn tarddu o'r llwch –y rhai y gellir eu gwasgu fel gwyfyn!