1 Zazpigarren urtean, bosgarren hilaren hamarrean, Israelgo arduradun batzuk Jaunari kontsulta egitera etorri eta nirekin eseri ziren.
2 Orduan, honela mintzatu zitzaidan Jauna:
3 «Gizaseme, hitz egin Israelgo arduradunei eta adierazi nire, Jainko Jaun honen, mezua: Niri kontsulta egitera etorri zarete? Nik, Jainko Jaunak, zin dagit neure biziarengatik, ez dizuedala utziko niri kontsulta egiten.
4 Eta zuk, epai itzazu, epaitu, gizaseme! Aurpegira iezaiezu beren gurasoen jokaera higuingarria.
5 «Nire mezu hau adieraziko diezu: Israel aukeratu nuen egunean, zin eginez lotu nintzaien Jakoben ondorengoei: neure burua ezagutarazi nien Egipto herrialdean eta, zin eginez, Jauna, beraien Jainkoa, izango nintzela agindu nien.
6 Egun hartan, Egiptotik aterako nituela agindu nien zin eginez, eta beraientzat aukeratua nuen herrialdera, esnea eta eztia darizkion lurraldera, guztien artean ederrenera, eramango nituela.
7 Hau eskatu nien: “Bazter itzazue liluratzen zaituzteten Egiptoko idolo higuingarriak, ez zaitezte horiekin kutsa; neu naiz Jauna, zuen Jainkoa”.
8 Baina nire kontra altxatu eta ez zidaten entzun nahi izan; inork ez zituen baztertu Egiptoko idolo higuingarriak, haien lilurapean baitzeuden. Orduan, neure haserre-sumina beraien gain, Egipton bertan, hustu arte isurtzea pentsatu nuen.
9 Halere, ez nuen egin, baizik eta neure izenaren ohorez jokatu nuen, nire izena belztua izan ez zedin israeldarrak bizi zireneko nazioen artean, hauen aurrean agertu bainintzaien haiei Egiptotik atera nituenean.
10 «Beraz, Egiptotik atera eta basamortura eraman nituen.
11 Neure legeak eman nizkien eta erabakiak ezagutarazi, betetzen dituenari bizia ematen diotenak.
12 Larunbata ere eman nien, atseden-eguna, nire eta haien arteko elkartasun-seinale izateko, eta jakin zezaten nik, Jaunak, sagaratu nituela.
13 Baina Israel herria kontra altxatu zitzaidan basamortuan; ez zuten nire legeen arabera jokatu, eta nire erabakiak —betetzen dituenari bizia ematen diotenak— mespretxatu zituzten; larunbata ere etengabe hautsi zuten. Orduan, neure sumina haien gain, basamortuan, isuri eta haiek suntsitzea pentsatu nuen.
14 Halere, ez nuen egin, baizik eta neure izenaren ohorez jokatu nuen, nire izena belztua izan ez zedin israeldarrak Egiptotik ateratzen ikusi ninduten nazioen artean.
15 Basamortuan zin eginez agindu nien ez nituela sartuko eman nien lurraldean, esnea eta eztia zerizkion eta guztietan ederrena zen lurraldean.
16 Eta hori, nire erabakiak mespretxatu zituztelako, ez zutelako nire legeen arabera jokatu eta bai nire larunbatak hautsi; izan ere, haien bihotzak idoloei atxikiak zeuden guztiz.
17 Baina errukitu egin nintzen eta ez suntsitzea erabaki; ez nituen garbitu basamortuan.
18 «Orduan, esan nien haien seme-alabei basamortuan: “Ez jokatu gurasoen legeen arabera, ez jarraitu horien ohiturei, ez kutsatu horien idoloekin.
19 Neu naiz Jauna, zuen Jainkoa: jokatu nire legeen arabera, saiatu nire erabakiak betetzen.
20 Sagaratu niri larunbata: nire eta zuen arteko elkartasun-seinale da, jakin dezazuen neu naizela Jauna, zuen Jainkoa”.
21 Baina seme-alabak ere nire kontra altxatu ziren; ez zuten nire legeen arabera jokatu, ez ziren nire erabakiak —betetzen dituenari bizia ematen diotenak— betetzen saiatu. Nire larunbata hautsi zuten. Orduan, neure haserre-sumina beraien gain, basamortuan, hustu arte isurtzea pentsatu nuen.
22 Halere, ez nuen egin, baizik eta neure izenaren ohorez jokatu nuen, nire izena belztua izan ez zedin israeldarrak Egiptotik ateratzen ikusi ninduten nazioen artean.
23 Basamortuan zin eginez agindu nien nazioen artean sakabanatu eta herrialdeen artean barreiatuko nituela.
24 Eta hori, ez zituztelako nire erabakiak bete, eta bai nire legeak mespretxatu, larunbata hautsi eta idoloak gurtu.
25 Orduan, nik ere onak ez ziren legeak eman nizkien, eta bizira eramaten ez zuten erabakiak.
26 Eta beren oparigaiez kutsatzen utzi nituen, eta lehen-semeak idoloen ohorez erretzen, horrela, izu-ikaraturik, ni naizela Jauna aitor zezaten.
27 «Horregatik, gizaseme, hitz egin Israel herriari eta adierazi nire, Jainko Jaun honen, mezua: Gainera, zuen gurasoek iraindu egin ninduten beren desleialkeriaz.
28 Zin eginez agindu nien lurraldean sarrarazi nituenean, aurrean topatutako muino garai guztietan eta zuhaitz mardul guztien azpian aurkeztu zituzten beren sakrifizioak eta eskaintza iraingarriak, bertan eskaini opari atsegingarriak eta isur-opariak.
29 Orduan, esan nien: “Zer da zuek joaten zareteneko muino hori?” Eta “Muino” —sasikultu-leku— deitu izan dute gaur arte.
30 «Horregatik, adierazi Israel herriari nire, Jainko Jaun honen, mezua: Zuek ere kutsatu egin zarete gurasoen jokabideari jarraituz; beraien idolo higuingarriak gurtuz, desleial izan zarete:
31 zeuen oparigaiak eskaini dizkiezue, zeuen seme-alabak haien ohorez erre. Zeuen idolo guztiekin kutsatu zarete gaur arte, eta zuek, israeldarrok, niri kontsulta egitea onartu behar al dut? Nik, Jainko Jaunak, zin dagit neure biziarengatik ez dizuedala utziko niri kontsulta egiten.
32 «Zuen buruetan dagoena ez da inoiz gertatuko. Beste herrialdeetako nazio eta leinuak bezalako izatea nahi duzue, zurezko eta harrizko jainkoak zerbitzatuz.
33 Nik, Jainko Jaunak, zin dagit neure biziarengatik, ahalmen handiz, esku indartsuz eta neure sumina isuriz erreinatuko dudala zuen gain.
34 Herrien artetik aterako zaituztet eta sakabanaturik zaudeteneko herrialdeetatik bilduko ahalmen handiz, esku indartsuz eta neure sumina isuriz.
35 Basamortura eramango zaituztet herrietatik aparte eta han aurrez aurre epaituko.
36 Zuen gurasoak Egipto ondoko basamortuan epaitu nituen bezala, hala egingo dut zuekin. Honela diot nik, Jainko Jaunak.
37 Neure artzain-makilapera ekarriko zaituztet eta itun-uztarrian sarraraziko.
38 Nire aurka altxatzen diren erreboltariak kendu egingo ditut zuen artetik; erbesteraturik daudeneko herrialdetik aterako ditut, baina ez dira Israelen sartuko; orduan jakingo duzue ni naizela Jauna.
39 «Zuei buruz, israeldarrok, hau diot nik, Jainko Jaunak: Joan dadila nor bere idoloen zerbitzura; baina gero, egingo duzue, bai, nik esana, ez duzue nire izen santua belztuko zeuen idolatriazko opariekin.
40 Han, herrialdeko nire mendi santuan, Israelgo mendi handiaren gainean, Israel herri oso-osoak zerbitzatuko nau. Han gogoz onartuko zaituztet, eta opari bereziak, eskaintza aukeratuak eta emaitza sakratuak eskatuko dizkizuet. Honela diot nik, Jainko Jaunak.
41 Opari atsegingarri gisa onartuko zaituztet, herrien artetik atera eta sakabanaturik zaudeteneko herrialdeetatik bilduko zaituztedanean. Zuen alde agertuko dut neure santutasuna jentil-herrien aurrean.
42 Orduan, Israelera, zuen gurasoei zin eginez agindu nien lurraldera, eramango zaituztedanean, jakingo duzue ni naizela Jauna.
43 Han zeuen jokabideaz oroituko zarete, zeuen buruak kutsatu zituzten egintza txar guztiez; orduan, zeuen buruaren nazka sentituko duzue egindako gaiztakeria guztiengatik.
44 Israel herri, zuekin neure izenari dagokionez jokatuko dudanean, eta ez zuen jokabide txarraren eta egintza maltzurren arabera, orduan jakingo duzue ni naizela Jauna. Nik, Jainko Jaunak, esana».