1 Ilhuncean bi aingueru ethorri ciren Sodomara, Lot hirico atheetan jarria çagoelaric. Ikusi cituenean, xutitu cen, eta bidera goan citzaioten: lurrera gurthuric adoratu cituen,
2 Eta erran cioten: Othoizten çaituztet, jaunac, çatozte çuen muthilaren etchera, eta han egon çaizte: garbi çatzue çangoac eta lothuco çaizte berriz çuen bideari bihar goicean. Hauquiec ihardetsi çuten: Ez, egonen gare plaçan.
3 Hersatu cituen bazterraraztecotzat bere etchera: eta etchean sarthu cirenean, xuxendu çuen onthurunça, eta ophil airisac erre; eta jan çuten.
4 Bainan ohera goan baino lehen, hirico guiçonec inguratu çuten etchea, haurretic guiçon çaharreraino, populu guciac batean.
5 Eta deithu çuten Lot, eta erran cioten: Non dira gaur çure etchean sarthu içan diren guiçonac? erakar çatzu hunat, eçagut detzagunçat.
6 Lot ilki cen hequietara, athea bere guibelean hersten çuelaric, eta erran cioten:
7 Ene anaiac, ez, othoi, holaco gaizquiric eguin.
8 Baditut bi alaba, guiçonic oraino eçagutu ez dutenac: erakarrico darozquitzuet, eguinen duçue hequietaz nahi duçuena, guiçon horiei gaizquiric ez eguitecotan, ceren sarthuac baitira ene hegazteguiaren itzalean.
9 Bainan ihardetsi cioten: Habil hemendic. Eta berriz erran cioten: Sarthu haiz hemen arrotz beçala; gure juiatzera ethorri haiz? heroni hequiec baino hobequi ehoco hagu. Eta Loti muthiriqui borcha eguiten cioten: eta jadanic athearen jauçarazteco heinean ciren,
10 Eta arrotzec escua heldu cioten, Lot sarthu çuten beren ganat, eta athea hersi;
11 Eta itsutu cituzten campoan cirenac, ttipienetic handieneraino, hala non athea ecin causi baitzeçaqueten guehiago.
12 Erran cioten guero Loti: Baduçu hemen ahaide cembait, suhi, edo seme, edo alaba? hiri huntaric ilkiaraz çatzu çureac diren guciac;
13 Ecen leku hau xahutuco dugu, horien heiagora igan delacotz Jaunaren aitzinera, eta Jaunac igorri gaitu horien galcera.
14 Lot athera cen beraz, minçatu cen bere suhigaiei, bere alabequin ezcondu beharrac cituenei, eta erran cioten: Jaiqui çaitezte eta ilki toqui huntaric: ceren Jaunac hiria xahutzera derama. Bainan uste içan çuten trufaquerietan beçala minço cela.
15 Arguia urratzen hasi cenean, aingueruec erchatzen çuten, erraten ciotelaric: Jaiqui çaite, eta har çatzu çure emaztea eta alaba biac, gal etzadiençat orobat çu ere hiri tzar hunequin batean.
16 Eta nola luçatzen baitzuen, hartu çuten escutic eta haren emaztea eta bi alabac ere, Jaincoac barkatzen cioelacotz.
17 Eta eraman çuten eta hiritic campo eçarri, eta han minçatu citzaizcon huneletan: Salba çaçu çure bicia: ez deçaçula guibelerat beguira, eta etzaitecela bara inguru hauquietan: bainan ihes eguiçu mendira, berceequin gal etzaitecençat.
18 Lotec ihardetsi cioten: Ene Jauna, othoi,
19 Çure sehiac çure aitzinean gracia aurkitu duenaz gueroz, eta ene gainean içan duçun urricalmendua erakutsi duçunaz gueroz, ene bicia salbatzecotzat, ez naiteque mendira hel, gaitzac atzeman gabe, eta hilen naiz.
20 Bada ondo huntan hiri bat, ceinetara ihes eguin baiteçaquet; ttipia da, eta salbatuco naiz hartan: ez othe da ttipia eta ene biciaren beguiratzeco asqui?
21 Eta Jaunac erran cioen: Huna non onhetsi dudan hortan ere çure othoitza, xahu ez deçadan hiria ceinaren alde minçatu baitzaizquit.
22 Higui çaite eta salba hor, ceren deusic ecin badut eguinen çu hor sarthu arteo. Hori gatic içan cen deithu hiri hura Segor.
23 Iguzquia lurraren gainera athera cen, eta Lot sarthu cen Segorren.
24 Jaunac beraz jautsaraci çuen cerutic Jauna ganic sufrezco eta suzco uria.
25 Eta hondatu cituen hiri hequiec, inguruco bazter guciarequin, eta hirietaco egoiliar guciac, eta lurrean berdatzen ceren guciac.
26 Lothen emazteac guibelerat beguiraturic, gatz mokortu cen.
27 Bada, Abraham goicetic jaiquiric, lehenago Jaunarequin egon cen toquira,
28 Beguiratu cioten Sodomari, Gomorhari eta inguru hartaco bazter guciari: eta ke bat ikusi çuen lurretic igaiten labe kea iduri.
29 Ecen, noicere Jaunac xahutzen baitzituen toqui hartaco hiriac, orhoit içan cen Abrahamez eta salbatu çuen Lot egon içan cen hirietaco xahupenetic.
30 Eta Lot igan cen Segorretic, eta egon cen mendian eta haren bi alabac harequin (ecen beldur içan cen Segorren egoteco), eta egon cen cilhoca batean eta haren bi alabac harequin.
31 Eta çaharrenac gazteenari erran cioen: Gure aita çaharra da, eta ez da lurrean guiçon bat ere guelditu guri hurbil daquiquegunic lur gucico ohitzaren arabera.
32 Çato, arnoz mozcorraraz deçagun, eta lo eguin deçagun hunequin, galcera ez uztecotzat gure aitaren odola.
33 Eman cioten beraz beren aitari gau hartan arnoa edatera: çaharrena sarthu cen eta lo eguin çuen aitarequin: eta hau etzen ohartu noiz alaba etzan cen, ez-etare noiz jaiqui cen.
34 Berce egunean ere çaharrenac erran cioen gazteenari: Horra barda lo eguin dut aitarequin, eman deçogun gaur ere arnoa edatera, eta lo eguinen duçu harequin, beguira deçagunçat gure aitaren ganic hacia.
35 Gau hartan ere beren aitari arnoa eman cioten edatera; eta alaba gazteena sarthuric, lo eguin çuen harequin, eta hau etzen orduan ere ohartu noiz etzan cen alaba, edo noiz jaiqui cen.
36 Huneletan Loten alabac amatu ciren beren aitaren ganic.
37 Çaharrena erdi cen seme batez eta deithu çuen Moab: hau da Moabitarren aita, egungo eguna arteo iraun dutenena.
38 Gazteena ere erdi cen seme batez, eta deithu çuen Amon, erran nahi baita, ene populuaren semea: hau içan cen Amonitarren aita egun oraino ikusten ditugunena.