1 Jacob lothuric beraz bideari, ethorri cen iguzqui-sorthaldeco lurrera.
2 Eta ikusi çuen putzu bat landa batean, eta hirur ardi-arthalde ondo hartan etzanac: ecen putzu hartaric edaraten ciren aciendac, eta harri handi batez tapatzen cen putzuco ahoa.
3 Ohitza cen, ardi guciac bildu-eta, harria alchatzea, eta arthaldeac ase-ta, putzuco ahoan berriz eçarcea.
4 Eta Jacobec erran cioten arçainei: Anaiac, nongoac çarete? Ihardetsi çuten: Haranecoac.
5 Galdeguin çuen berriz: Eçagutzen duçue Laban, Nacorren semea? Erran çuten: Eçagutzen dugu.
6 Ongui da? —Osagarri du; eta horra Erraquel haren alaba non heldu den bere arthaldearequin.
7 Jacobec erran cioten berriz: Iguzquia gora da oraino eta ez da arthaldeac bordetara erakar ordu: emoçuete beraz lehenago ardiei edatera, eta guero alhatzera bihurraraciren ditutzue.
8 Ihardetsi çuten: Ez deçaqueguque, acienda guciac bil ditecen arteo, eta harria putzuco ahotic kendu arteo, arthaldeen edaratecotzat.
9 Oraino minço çuelaric, huna Erraquel helcen hari cela bere aitaren ardiequin: ecen, Erraquelec berac alhatzen çuen arthaldea.
10 Jacobec ikusi çuenean, eta nola baitzaquien cusi lehena çuela, eta ardiac bere osaba Labanenac, alchatu çuen putzua estalcen çuen harria.
11 Eta arthaldear edanaraciric, musu eman cioen; eta minçoa goraturic, nigar eguin çuen,
12 Eta jaquinsun eguin çuen haren aitaren anaia cela, eta Errebecaren semea: eta hau arinic goan cen bere aitari erratera.
13 Labanec jaquin çuenean Jacob bere arrebaren semea heldu citzaioela, bidera laster eguin cioen: eta besarcaturic, eta asco musu emanic, eraman çuen bere etchera. Eta ençunic bidaiaco ariac,
14 Ihardetsi cioen: Ene heçurra çare eta ene haraguia. Eta hilabethe batetaco egunac iragan cirenean,
15 Erran cioen: Ene anaia çarelacotz, urruric behar othe nauçu cerbitzatu? erradaçu cer sari hartuco duçun.
16 Bada, Labanec bacituen bi alaba: çaharrena deitzen cen Lia, eta gazteena Erraquel.
17 Bainan Liac beguiac cituen bethirinsu: Erraquel beguithartez ederra cen, eta beguira gogaragarri.
18 Jacobec, hau maite baitzuen, erran çuen: Erraquel çure alaba gazteenarençat cerbitzatuco çaitut çazpi urthez.
19 Labanec ihardetsi cioen: Hobe dut çuri eman deçadan berce bati baino: çaude ene etchean.
20 Jacobec beraz Erraquelençat cerbitzatu çuen çazpi urthez; eta egun laburrac iduritzen çaizcoen, bere amodioaren handia gatic.
21 Eta erran cioen Labani: Indaçu ene emaztea, ecen harequin ezconceco ephea bethea da.
22 Labanec adisquide molço handi bat deithuric barazcari batera, eguin cituen ezteiac.
23 Bainan arratsean Lia bere alaba sarraraci çuen Jacoben gana,
24 Nescato bat emanic Celpha deitzen cena. Jacob ohi den beçala hurbildu citzaioen, eta goiça ethorri cenean Lia ikusi çuen.
25 Eta erran cioen bere aitaguinarrebari: Cer eguin nahi içan duçu? Ez othe çaitut Erraquelençat cerbitzatu? certaco enganatu nauçu?
26 Labanec ihardetsi cioen: Ez da gure lekuan aztura, gazteenac lehenic ezconçaz emateco.
27 Bethe çaçu Liarequilaco astea: eta Erraquel emanen darotzut berce çazpi urtheren lanarençat.
28 Jacobec galdea onhetsi çuen: eta astea iragan-eta, ezcondu cen Erraquelequin,
29 Ceinari aitac nescatotzat eman baitzioen Bala.
30 Azquenecotz Jacobec bere hautuco ezconça eguin eguinic, bigarren hau gogoanago içan çuen, berce çazpi urthez Laban cerbitzatzen çuelaric.
31 Bainan Jaunac ikusiric Lia erdeinatzen çuela, idequi çuen hunen haur-uncia, Erraquel agor guelditzen celaric.
32 Lia seme batez amatu cen beraz, eta deithu çuen Erruben, erraten çuelaric: Jaunac ikusi içan du ene aphalcunça; maithatuco nau orai ene guiçonac.
33 Berriz ere amatu cen, eta seme batez erdi, eta erran çuen: ceren Jaunac ikusi baitu erdeinu banuela, eman içan darot hau ere; eta icen eman cioen Simeon.
34 Eta hirugarren aldico amatu cen eta erdi cen berce seme batez; eta erran çuen: Orai ere hurbilduco çait ene senharra, ceren eman diotzadan hirur seme; eta hartacotz deithu çuen Lebi.
35 Laugarren aldico amatu cen, eta erdi cen seme batez, eta erran çuen: Orai goretsico dut Jauna, eta hargatic haurra deithu çuen Juda; eta guelditu cen haur eguitetic.