5 Jaincoac ecen badaqui hartaric janen duçuen egunean idequico direla çuen beguiac; eta içanen çaretela jaincoac iduri, onguiaz eta gaizquiaz jaquinsun.
6 Emaztequiac ikusi çuen beraz çuhaitz haren fruitua jateco ona cela, ederra beguico eta itchuraz tirriagarria: eta hartu çuen fruitu hartaric eta jan: eta eman cioen bere senharrari, ceinac ere jan içan baitzuen.
7 Eta idequiac içan ciren bien beguiac: eta oharturic buluz-gorriac cirela, josi cituzten pico hostoac, eta eguin cituzten guerripecoac.
8 Eta aditu çutenean Jainco Jaunaren boça baratzean çabilalaric arrastirico haicearen mugan, Adam eta bere emaztea gorde ciren Jainco Jaunaren beguithartetic pharabisuco çuhaitzen-pean.
9 Eta Jainco Jaunac deithu çuen Adam, eta erran cioen: Non çare?
10 Adamec ihardetsi cioen: Ençun dut çure minçoa pharabisuan: bainan lotsatu naiz bilucia naicelacotz, eta gorde içan naiz.
11 Jaunac erran cioen: Eta nondic daquiçu bilucia çarela, baicic-ere jan duçulacotz nic debecatu narotzun çuhaitzeco fruitutic?