21 Hequiec erosiric, ostatura goan garenean, idequi içan ditugu gure çakuac, eta dirua atzeman dugu çakuen ahoan: orai hura phisu berean guibelerat ekarri dugu.
22 Eta berce diru bat ekarcen dugu behar dugunaren erosteco: ez da gure jaquitatean norc eçarri duen hura gure çakuetan.
23 Bainan hunec ihardetsi cioten: Baquea dela çuequin, ez içan beldurric: çuen Jaincoac, çuen aitaren Jaincoac eman darozquitzue aberastasunac çuen çakuetan: ecen niri eman darotaçuen dirua, emançat daducat. Eta Simeon erakarri çuen hequietara.
24 Eta etchean sarraraciric, ekarri cioten ura, eta çangoac garbitu cituzten eta bazca eman cioten hequien astoei.
25 Hequiec emateco cituztenac xuxencen cituzten, Josep egüerditan sar cedin artean: ecen adituac ciren han jan behar çutela oguia.
26 Josep sarthu cen beraz bere etchean, eta escuetan çaduzcaten erraitzac escaini ciozcaten, eta lurrean ahuspez emanic adoratu çuten.
27 Bainan hunec eztiqui agurra bihurturic, galde eguin cioten, erraten ciotelaric: Ongui da çuen aita çahar, aiphatu darotaçuena? bici da oraino?