1 In finem. Psalmus ipsi David.
2 Exspectans exspectavi Dominum,et intendit mihi.
3 Et exaudivit preces meas,et eduxit me de lacu miseriæ et de luto fæcis.Et statuit super petram pedes meos,et direxit gressus meos.
4 Et immisit in os meum canticum novum,carmen Deo nostro.Videbunt multi, et timebunt,et sperabunt in Domino.
5 Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus,et non respexit in vanitates et insanias falsas.
6 Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua ;et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi.Annuntiavi et locutus sum :multiplicati sunt super numerum.
7 Sacrificium et oblationem noluisti ;aures autem perfecisti mihi.Holocaustum et pro peccato non postulasti ;
8 tunc dixi : Ecce venio.In capite libri scriptum est de me,
9 ut facerem voluntatem tuam.Deus meus, volui,et legem tuam in medio cordis mei.
10 Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna ;ecce labia mea non prohibebo : Domine, tu scisti.
11 Justitiam tuam non abscondi in corde meo ;veritatem tuam et salutare tuum dixi ;non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo.
12 Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me ;misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me.
13 Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus ;comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem.Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei,et cor meum dereliquit me.
14 Complaceat tibi, Domine, ut eruas me ;Domine, ad adjuvandum me respice.
15 Confundantur et revereantur simul,qui quærunt animam meam ut auferant eam ;convertantur retrorsum et revereantur,qui volunt mihi mala.
16 Ferant confestim confusionem suam,qui dicunt mihi : Euge, euge !
17 Exsultent et lætentur super te omnes quærentes te ;et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.
18 Ego autem mendicus sum et pauper ;Dominus sollicitus est mei.Adjutor meus et protector meus tu es ;Deus meus, ne tardaveris.