1 In finem, filiis Core. Psalmus.
2 Audite hæc, omnes gentes ;auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
3 quique terrigenæ et filii hominum,simul in unum dives et pauper.
4 Os meum loquetur sapientiam,et meditatio cordis mei prudentiam.
5 Inclinabo in parabolam aurem meam ;aperiam in psalterio propositionem meam.
6 Cur timebo in die mala ?iniquitas calcanei mei circumdabit me.
7 Qui confidunt in virtute sua,et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
8 Frater non redimit, redimet homo :non dabit Deo placationem suam,
9 et pretium redemptionis animæ suæ.Et laborabit in æternum ;
10 et vivet adhuc in finem.
11 Non videbit interitum,cum viderit sapientes morientes :simul insipiens et stultus peribunt.Et relinquent alienis divitias suas,
12 et sepulchra eorum domus illorum in æternum ;tabernacula eorum in progenie et progenie :vocaverunt nomina sua in terris suis.
13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit.Comparatus est jumentis insipientibus,et similis factus est illis.
14 Hæc via illorum scandalum ipsis ;et postea in ore suo complacebunt.
15 Sicut oves in inferno positi sunt :mors depascet eos.Et dominabuntur eorum justi in matutino ;et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi,cum acceperit me.
17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo,et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia,neque descendet cum eo gloria ejus.
19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ;confitebitur tibi cum benefeceris ei.
20 Introibit usque in progenies patrum suorum ;et usque in æternum non videbit lumen.
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit.Comparatus est jumentis insipientibus,et similis factus est illis.