1 In finem. Psalmus ipsi David.
2 Beatus qui intelligit super egenum et pauperem :in die mala liberabit eum Dominus.
3 Dominus conservet eum, et vivificet eum,et beatum faciat eum in terra,et non tradat eum in animam inimicorum ejus.
4 Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus ;universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.
5 Ego dixi : Domine, miserere mei ;sana animam meam, quia peccavi tibi.
6 Inimici mei dixerunt mala mihi :Quando morietur, et peribit nomen ejus ?
7 Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur ;cor ejus congregavit iniquitatem sibi.Egrediebatur foras et loquebatur.
8 In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei ;adversum me cogitabant mala mihi.
9 Verbum iniquum constituerunt adversum me :Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat ?
10 Etenim homo pacis meæ in quo speravi,qui edebat panes meos,magnificavit super me supplantationem.
11 Tu autem, Domine, miserere mei,et resuscita me ; et retribuam eis.
12 In hoc cognovi quoniam voluisti me,quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
13 Me autem propter innocentiam suscepisti ;et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.
14 Benedictus Dominus Deus Israëla sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.