1 А Исус исполнет со Светиот Дух, се врати од Јордан, и Духот Го водеше во пустината
2 четириесет дена, каде беше искушуван од ѓаволот. А во тие дни не јадеше ништо, а кога поминаа тие, Тој огладне.
3 Тогаш ѓаволот Му рече: „Ако си Син Божји, кажи му на овој камен да стане леб.”
4 А Исус му одговори: „Напишано е, дека човекот не ќе живее само со леб.”
5 И го одведе на високо и Му ги покажа, во еден миг, сите царства на светот
6 и Му рече ѓаволот: „Ќе ти ја дадам сета власт и нивната слава, зашто мене ми е предадена и јас ја давам кому што сакам.
7 И така, ако ми се поклониш, сè ќе биде Твое.”
8 А Исус одговори и му рече: „Бегај од Мене, сатано, оти е напишано: ‘Поклонувај Му се на Господа, Твојот Бог, и само Нему служи Му!’
9 И Го одведе во Ерусалим и Го постави на врвот на Храмот и Му рече: „Ако си Божји Син, фрли се оттука долу,
10 зашто е напишано: ‘Ќе им заповеда на Своите ангели за Тебе, да Те запазат
11 и ќе Те носат на раце, за да не си ја сопнеш Твојата нога на камен.’
12 Исус одговори и му рече: „Кажано е: ‘Не искушувај Го Господа, Својот Бог.’”
13 И откако го заврши секое искушение, ѓаволот отстапи од Него за некое време.
14 И Исус се врати, во силата на Духот, во Галилеја и гласот за Него се разнесе по целата околина.
15 А Тој поучуваше по нивните синагоги и сите Го прославуваа.
16 И дојде во Назарет, каде што беше пораснал; влезе во саботен ден во синагогата, според Својот обичај, и стана да чита.
17 Му го подадоа книжниот свиток на пророкот Исаија и го одвитка и го најде местото каде што беше напишано:
18 ”Господовиот Дух е на Мене, зашто Ме помаза и Ме испрати да им проповедам на бедните; да ги исцелам скрушените по срце,
19 да им навестам на заробениците, дека ќе бидат пуштени, на слепите дека ќе прогледаат; да ги пуштам на слобода напатените; и да ја навестам благопријатната Господова година.”
20 Го завитка свитокот, му го врати на службеникот и седна, а очите на сите во синагогата беа свртени кон Него.
21 И почна да им зборува: „Денес се исполни ова писмо, во вашите уши.
22 И сите Му посведочија и им се восхитуваа на благодатните зборови, што излегуваа од Неговата уста. И велеа: „Не е ли Овој Синот Јосифов?”
23 И им рече: „Секако ќе ми ја кажете пословицава: ‘Лекаре, излечи се сам!’ Направи и тука, во својот роден крај, сè што чувме дека си направил во Капернаум.”
24 Тогаш им рече: „ Вистина ви велам, дека ниеден пророк не е примен во својата родина.
25 Вистина ви велам - имаше многу вдовици во Израел, во времето на Илија, кога небото беше затворено три години и шест месеци и настана голема глад по целата земја;
26 и при ниедна од нив не беше пратен Илија, а само при жената вдовица во Сидонската Сарепта.
27 Исто имаше многу лепрозни во Израел во времето на пророкот Елисеј, но ниеден од нив не беше очистен освен Сириецот Нааман.”
28 А кога го чуја тоа, сите во синагогата се наполнија со гнев
29 и станаа, и Го истераа од градот, и Го одведоа до стрмнината, на која беше соѕидан нивниот град, за да Го фрлат долу.
30 Но Тој помина меѓу нив и си отиде.
31 И слезе во Капернаум, град во Галилеја. И ги поучуваше во сабота.
32 И и се восхитуваа на Неговата наука, зашто Неговото слово беше силно.
33 А во синагогата имаше човек опфатен од дух на нечист бес; тој извика со силен глас:
34 ”Ех, што имаме ние со Тебе - Исусе Назареецу? Дали дојде да нè упропастиш? Знам, Кој си Ти: Божји Светец.”
35 А Исус го прекоруваше, велејќи: „Молкни и излези од него!” Тогаш бесот го кутна на средина и излезе од него, и ништо не му напакости.
36 И сите се исплашија и си велеа еден на друг: „Какво е тоа слово, да со власт и со сила им заповеда на нечистите духови и излегуваат?”
37 И се разнесе глас за Него по сите околни места.
38 И стана од синагогата, влезе во Симоновиот дом. А Симоновата тешта беше опфатена од силна треска и Го помолија за неа.
39 И се наведна кон неа, и запрети на треската, и таа ја остави, и стана веднаш и им служеше.
40 А кога сонцето зајде, сите, кои имаа болни од разни болести ги доведоа при Него. А Тој ги положи рацете на секого од нив и ги исцели.
41 И лоши духови излегуваа од мнозина и викаа, велејќи: „Ти си Божји Син.” А Тој ги прекори и не им дозволуваше да зборуваат, зашто знаеја дека Тој е Христос.
42 А кога се раздени, Тој излезе и отиде на пусто место, а народот Го бараше и дојдоа до Него, и сакаа да Го задржат, за да не си отиде од нив.
43 А Тој им рече: „И на другите градови треба да им го проповедам Евангелието за Божјото Царство, зашто Сум испратен за тоа.”
44 И проповедаше по синагогите во земјата Јудејска.