20 Кога ја виде нивната вера, рече: „Човеку, ти се опростуваат гревовите.”
21 Тогаш книжниците и фарисеите почнаа да размислуваат, велејќи: „Кој е Овој, Кој хули на Бога? Кој може да ги опростува гревовите освен Единиот Бог?”
22 А Исус, кога ги созна нивните мисли, во одговор им рече: „Зошто размислувате така во своите срца?
23 Што е полесно да се рече: ‘Ти се опростуваат гревовите’ или ‘Стани и оди’!
24 Но, да знаете дека Човечкиот Син има власт на земјата да ги опростува гревовите, му рече на фатениот: „Тебе ти велам, стани и дигни го својот одар и оди си во својот дом!”
25 И веднаш стана пред нив, го зеде она на кое лежеше, и си отиде дома, славејќи Го Бога.
26 И тие сите се зачудија и Го славеа Бога и - исполнети со страв - зборуваа: „Денес видовме чудни нешта!”