20 การเยาะเย้ยทำให้ใจข้าพระองค์แตกสลายข้าพระองค์จึงล้มป่วยข้าพระองค์มองหาความเห็นใจ แต่ก็ไม่มีหาผู้ปลอบโยน แต่ก็ไม่พบ
21 พวกเขาให้ของขมเป็นอาหารของข้าพระองค์ให้น้ำส้มสายชูแก่ข้าพระองค์ดื่มแก้กระหาย
22 ขอทรงให้โต๊ะอาหารตรงหน้าเขาทั้งหลายเป็นกับดักพวกเขาและเป็นบ่วงแร้วสำหรับแขกของพวกเขา
23 ขอทรงให้นัยน์ตาของเขาทั้งหลายมืด เพื่อจะมองไม่เห็นและทรงทำให้บั้นเอวของพวกเขาสั่นสะเทือนเสมอ
24 ขอทรงเทความโกรธของพระองค์ลงเหนือเขาทั้งหลายและให้ความกริ้วอันร้อนแรงตามทันพวกเขา
25 ขอให้ค่ายของพวกเขาร้างเปล่าอย่าให้ผู้ใดพักอยู่ในเต็นท์ของพวกเขา
26 เพราะพวกเขาได้ข่มเหงผู้ที่พระองค์ทรงเฆี่ยนตีพวกเขาเล่าถึงความเจ็บปวดของผู้ที่พระองค์ทรงให้บาดเจ็บแล้ว