1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์กลางวันข้าพระองค์ร้องทูล กลางคืนก็อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์
2 ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระองค์ขอเงี่ยพระกรรณฟังเสียงร้องทูลของข้าพระองค์
3 เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มทีและชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนคนตาย
4 ข้าพระองค์ถูกนับเข้ากับบรรดาผู้ที่ลงไปยังหลุมมรณาข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง
5 เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตายเหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีกเพราะเขาทั้งหลายถูกพรากจากพระหัตถ์ของพระองค์
6 พระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ที่ก้นบึ้งของหลุมมรณาในแดนที่มืดและลึก
7 พระพิโรธของพระองค์อยู่บนข้าพระองค์และพระองค์ทรงโถมทับข้าพระองค์ด้วยคลื่นใหญ่ทั้งสิ้นของพระองค์เส-ลาห์
8 พระองค์ทรงให้เพื่อนสนิทของข้าพระองค์เหินห่างจากข้าพระองค์พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์เป็นที่รังเกียจแก่เขาทั้งหลายข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้
9 ดวงตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวันข้าพระองค์ชูมือต่อพระองค์
10 พระองค์จะทรงทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ?ผู้ตายจะลุกขึ้นยกย่องพระองค์ได้หรือ?เส-ลาห์
11 เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ?หรือประกาศความซื่อสัตย์ของพระองค์ในแดนพินาศหรือ?
12 การอัศจรรย์ของพระองค์จะเป็นที่รู้จักกันในความมืดหรือ?และการช่วยกู้ของพระองค์จะเป็นที่รู้จักในแผ่นดินแห่งความหลงลืมหรือ?
13 ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือต่อพระองค์ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปเฝ้าพระองค์
14 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์?ไฉนพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์?
15 ตั้งแต่เด็ก ข้าพระองค์ทุกข์ยากและเฉียดตายข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์ท้อแท้
16 ความเดือดดาลของพระองค์กวาดไปเหนือข้าพระองค์บรรดาสิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์
17 พวกมันล้อมข้าพระองค์อย่างน้ำท่วมวันยังค่ำมันโอบล้อมข้าพระองค์ไว้รอบด้าน
18 พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินไปจากข้าพระองค์ความมืดกลายเป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์