1 คนโง่รำพึงในใจตนว่า “ไม่มีพระเจ้า”เขาทั้งหลายก็เลวทรามและทำความอยุติธรรมที่น่าเกลียดน่าชังไม่มีผู้ใดทำดี
2 พระเจ้าทอดพระเนตรลงมาจากฟ้าสวรรค์ดูมนุษย์ทั้งหลายว่าจะมีคนใดบ้างที่ฉลาดที่แสวงหาพระเจ้า
3 เขาทั้งหลายหันกลับไปหมดเสื่อมทรามเหมือนกันสิ้นไม่มีผู้ใดทำดีไม่มีสักคนเดียว
4 บรรดาผู้ทำความชั่วไม่รู้หรือ?คือผู้ที่กินประชากรของเราอย่างกินอาหารและไม่ได้ร้องทูลพระเจ้า
5 เขาทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นอย่างหวาดกลัวยิ่งนักหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นเพราะพระเจ้าจะทรงกระจายกระดูกของคนที่ตั้งค่ายสู้เจ้าเจ้าจะทำให้พวกเขาอับอาย เพราะพระเจ้าทรงปฏิเสธเขา
6 ขอให้การช่วยกู้อิสราเอลออกมาจากศิโยนเมื่อพระเจ้าทรงให้ประชากรของพระองค์กลับสู่สภาพดียาโคบจะเปรมปรีดิ์ อิสราเอลจะยินดี