1 ข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระยาห์เวห์ด้วยสุดใจข้าพระองค์จะเล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
2 ข้าพระองค์จะยินดีและปรีดาปราโมทย์ในพระองค์ข้าแต่องค์ผู้สูงสุด ข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดีพระนามของพระองค์
3 เมื่อพวกศัตรูของข้าพระองค์หันกลับเขาทั้งหลายก็สะดุดและพินาศไปเฉพาะพระพักตร์พระองค์
4 เพราะพระองค์ทรงให้ความยุติธรรมและความเที่ยงตรงแก่ข้าพระองค์พระองค์ประทับบนพระที่นั่งและทรงพิพากษาอย่างชอบธรรม
5 พระองค์ได้ทรงตำหนิบรรดาประชาชาติ และทรงทำลายคนอธรรมแล้วทรงลบชื่อพวกเขาออกไปเป็นนิตย์นิรันดร์
6 ศัตรูได้ถึงจุดจบในความพินาศตลอดกาลส่วนเมืองทั้งหลายของเขา พระองค์ก็ทรงถอนรากถอนโคนและอนุสรณ์ของพวกเขาก็สูญไป
7 แต่พระยาห์เวห์ทรงครอบครองอยู่เป็นนิตย์พระองค์ทรงสถาปนาบัลลังก์ของพระองค์เพื่อการพิพากษา
8 พระองค์จะทรงพิพากษาโลกด้วยความชอบธรรมพระองค์จะทรงตัดสินชาวประเทศทั้งหลายด้วยความเที่ยงธรรม
9 พระยาห์เวห์ทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่งแก่คนที่ถูกกดขี่ทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่งในยามลำบาก
10 ผู้ที่รู้จักพระนามของพระองค์ก็วางใจในพระองค์ข้าแต่พระยาห์เวห์ เพราะพระองค์มิได้ทรงทอดทิ้งผู้ที่เสาะแสวงหาพระองค์
11 จงร้องเพลงสดุดีพระยาห์เวห์ผู้ประทับในศิโยนจงประกาศกิจการของพระองค์ ในท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย
12 เพราะพระองค์ผู้ทรงแก้แค้นแทนโลหิตได้ทรงระลึกถึงเขาทั้งหลายพระองค์ไม่ทรงลืมคำร้องทุกข์ของผู้ถูกข่มเหง
13 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงพระกรุณาและทอดพระเนตรความทุกข์ซึ่งข้าพระองค์ได้รับจากคนที่เกลียดชังพระองค์คือผู้ฉุดข้าพระองค์ขึ้นจากประตูเมืองแห่งความตาย
14 เพื่อข้าพระองค์จะกล่าวคำสรรเสริญทั้งสิ้นแด่พระองค์ที่ประตูเมืองแห่งธิดาศิโยนและจะเปรมปรีดิ์ในการช่วยกู้ของพระองค์
15 บรรดาประชาชาติได้จมลงในหลุมที่ตนขุดไว้และเท้าของเขาติดตาข่ายซึ่งเขาเองซ่อนดักไว้
16 พระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระองค์ให้เป็นที่รู้จัก เมื่อทรงพิพากษาคนอธรรมติดกับดักด้วยการงานจากน้ำมือของเขาเองฮิกกาโยน เส-ลาห์
17 คนอธรรมจะหันไปสู่แดนคนตายคือ ประชาชาติทั้งสิ้นที่ลืมพระเจ้า
18 เพราะพระองค์จะไม่ทรงละลืมคนขัดสนเสมอไปและความหวังของคนยากจนจะไม่สูญสิ้นไปเป็นนิตย์
19 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้น อย่าให้มนุษย์มีชัยได้แต่ให้บรรดาประชาชาติถูกพิพากษาเฉพาะพระพักตร์พระองค์
20 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงทำให้พวกเขาเกรงกลัวและให้บรรดาประชาชาติทราบว่า พวกเขาเป็นเพียงมนุษย์เส-ลาห์