1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์จะยกย่องพระองค์เพราะพระองค์ทรงดึงข้าพระองค์ขึ้นมาและมิได้ทรงให้ศัตรูของข้าพระองค์ยินดีเพราะข้าพระองค์
2 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์และพระองค์ทรงรักษาข้าพระองค์ให้หาย
3 ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงนำข้าพระองค์ขึ้นมาจากแดนคนตายทรงให้ข้าพระองค์มีชีวิต จึงไม่ต้องลงไปยังหลุมมรณา
4 ท่านผู้จงรักภักดีต่อพระยาห์เวห์เอ๋ย จงร้องเพลงสดุดีพระองค์ยกย่องพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์
5 เพราะความกริ้วของพระองค์นั้นเป็นแต่ชั่วขณะหนึ่งแต่ความโปรดปรานของพระองค์นั้นตลอดชีวิตการร้องไห้อาจจะคงอยู่สักคืนหนึ่งแต่ความยินดีจะมาเวลาเช้า
6 ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูดในความเจริญรุ่งเรืองของข้าพระองค์ว่า“ข้าพเจ้าจะไม่หวั่นไหวเลย”
7 ข้าแต่พระยาห์เวห์ โดยความโปรดปรานของพระองค์พระองค์ทรงสถาปนาข้าพระองค์ไว้อย่างภูเขาแข็งแกร่งพอพระองค์ซ่อนพระพักตร์ข้าพระองค์ก็ใจเสีย
8 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ได้ร้องทูลพระองค์และข้าพระองค์ได้วิงวอนองค์เจ้านายว่า
9 “จะมีประโยชน์อะไร ถ้าข้าพระองค์ตาย?ผงคลีจะยกย่องพระองค์หรือ?มันจะบอกเล่าเรื่องความซื่อสัตย์ของพระองค์หรือ?
10 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงฟังและทรงพระกรุณาข้าพระองค์ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ข้าพระองค์”
11 พระองค์ได้ทรงเปลี่ยนการไว้ทุกข์ของข้าพระองค์เป็นการเต้นรำพระองค์ทรงถอดเสื้อผ้ากระสอบของข้าพระองค์ออกและทรงคาดเอวข้าพระองค์ด้วยความยินดี
12 เพื่อข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดีพระองค์และไม่นิ่งเงียบข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระองค์เป็นนิตย์