1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงระลึกถึงดาวิดและความลำบากทั้งสิ้นของท่าน
2 คือท่านได้ปฏิญาณต่อพระยาห์เวห์และได้บนตัวไว้ต่อองค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบว่า
3 “ข้าพระองค์จะไม่เข้าบ้านหรือเข้านอน
4 ข้าพระองค์จะไม่ให้ดวงตาข้าพระองค์หลับหรือให้หนังตาหย่อน
5 จนกว่าข้าพระองค์จะหาสถานที่สำหรับพระยาห์เวห์ได้คือที่ประทับขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”
6 นี่แน่ะ พวกเราได้ยินเรื่องนี้ในเอฟราธาห์ได้พบสิ่งนี้ในนาของยาอาร
7 “ให้เราไปยังที่ประทับของพระองค์ให้เรานมัสการที่แท่นรองพระบาทของพระองค์”
8 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้นเสด็จไปยังที่พำนักของพระองค์ทั้งพระองค์และหีบแห่งอานุภาพของพระองค์
9 ขอให้ปุโรหิตของพระองค์สวมความชอบธรรมและให้ผู้จงรักภักดีของพระองค์โห่ร้องด้วยความยินดี
10 เพราะเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ขออย่าเมินพระพักตร์หนีจากผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้นั้น
11 พระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณกับดาวิด อันเป็นสัจจะซึ่งพระองค์จะไม่ทรงหันกลับว่า“เราจะตั้งลูกในไส้ของเจ้าไว้บนบัลลังก์ของเจ้า
12 ถ้าลูกทั้งหลายของเจ้าปฏิบัติตามพันธสัญญาและพระโอวาทซึ่งเราจะสอนพวกเขาแล้วลูกทั้งหลายของพวกเขาจะนั่งบนบัลลังก์ของเจ้าเป็นนิตย์”
13 เพราะพระยาห์เวห์ทรงเลือกศิโยนพระองค์มีพระประสงค์จะให้เป็นที่ประทับของพระองค์
14 ตรัสว่า “นี่เป็นที่พำนักของเราเป็นนิตย์เราจะอยู่ที่นี่ เพราะเราปรารถนาเช่นนั้น
15 เราจะอวยพรอย่างมากมายแก่เสบียงของเมืองนี้เราจะให้คนจนของเมืองนี้อิ่มด้วยอาหาร
16 เราจะเอาความรอดห่มปุโรหิตของเมืองนี้และผู้จงรักภักดีของเมืองนี้จะโห่ร้องด้วยความยินดี
17 ณ ที่นั้น เราจะทำให้มีเขาหนึ่งงอกขึ้นมาสำหรับดาวิดเราได้เตรียมตะเกียงดวงหนึ่งสำหรับผู้รับการเจิมของเรา
18 เราจะเอาความอายห่มศัตรูของท่านแต่มงกุฎของท่านจะแวววับอยู่บนท่าน”