1 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ลี้ภัยในพระองค์ขออย่าให้ข้าพระองค์อับอายเลยขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นภัยโดยความชอบธรรมของพระองค์
2 ขอเงี่ยพระกรรณมายังข้าพระองค์ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์โดยเร็วเถิดขอทรงเป็นศิลาลี้ภัยของข้าพระองค์เป็นป้อมปราการที่จะช่วยข้าพระองค์ให้รอด
3 พระองค์ทรงเป็นศิลาและเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์ขอทรงนำทางข้าพระองค์ด้วยเห็นแก่พระนามของพระองค์
4 ขอทรงปลดข้าพระองค์ออกจากข่ายที่ดักข้าพระองค์อยู่เพราะพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์
5 ข้าพระองค์มอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งความจริง พระองค์ทรงไถ่ข้าพระองค์แล้ว
6 ข้าพระองค์เกลียดพวกที่นับถือพระเทียมเท็จแต่ข้าพระองค์วางใจในพระยาห์เวห์
7 ข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์และยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์เพราะพระองค์ทอดพระเนตรความทุกข์ใจของข้าพระองค์พระองค์ทรงทราบเรื่องความทุกข์ยากของข้าพระองค์
8 และมิได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือศัตรูพระองค์ทรงวางเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง
9 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงพระกรุณาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจดวงตาข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปเพราะความระทมทั้งจิตใจและร่างกายของข้าพระองค์ด้วย
10 ชีวิตของข้าพระองค์ก็ร่อยหรอเพราะความทุกข์โศกและปีเดือนของข้าพระองค์ก็หมดไปด้วยการถอนหายใจกำลังของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความชั่วของข้าพระองค์และกระดูกของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไป
11 เพราะคู่อริทั้งสิ้นข้าพระองค์กลายเป็นที่เยาะเย้ยอย่างมากของเพื่อนบ้านเป็นที่หวาดกลัวของคนคุ้นเคยผู้ที่เห็นข้าพระองค์ในถนนก็หนีข้าพระองค์ไป
12 ข้าพระองค์ถูกลืมเหมือนคนตายแล้ว ไม่มีใครใส่ใจข้าพระองค์เป็นเหมือนภาชนะแตก
13 เพราะข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบของคนเป็นอันมากมีความหวาดกลัวอยู่ทุกด้านขณะที่พวกเขาร่วมกันคิดแผนการต่อสู้ข้าพระองค์หมายจะเอาชีวิตข้าพระองค์
14 ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ข้าพระองค์ทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15 วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากมือศัตรูและพ้นจากผู้ข่มเหงข้าพระองค์
16 ขอพระพักตร์พระองค์ทอแสงเหนือผู้รับใช้ของพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดด้วยความรักมั่นคงของพระองค์
17 ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าให้ข้าพระองค์อับอายเพราะข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ขอให้คนอธรรมอับอายขอให้เขานิ่งเงียบไปยังแดนคนตาย
18 ขอให้ริมฝีปากที่หลอกลวงเป็นใบ้ซึ่งพูดทะลึ่งอวดดีต่อคนชอบธรรมด้วยความจองหองและการดูหมิ่น
19 ความดีของพระองค์มีมากสักเท่าใดซึ่งพระองค์ทรงสะสมให้ผู้ที่ยำเกรงพระองค์และทรงทำไว้เพื่อผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในพระองค์ต่อหน้ามนุษย์ทั้งหลาย
20 พระองค์ทรงกำบังเขาไว้ในที่กำบังเฉพาะพระพักตร์พระองค์ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้ในพลับพลาของพระองค์ให้พ้นจากลิ้นที่ทะเลาะวิวาท
21 สาธุการแด่พระยาห์เวห์เพราะพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์เมื่อข้าพระองค์อยู่ในเมืองที่ถูกล้อม
22 ข้าพระองค์ตกใจ กล่าวว่า“ข้าพระองค์ถูกตัดขาดไปพ้นสายพระเนตรของพระองค์แล้ว”แต่พระองค์ทรงสดับเสียงวิงวอนของข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
23 ท่านผู้จงรักภักดีทั้งสิ้นของพระองค์ จงรักพระยาห์เวห์พระยาห์เวห์ทรงปกป้องคนซื่อสัตย์แต่ทรงตอบแทนผู้ทำการยโสอย่างเต็มขนาด
24 จงเข้มแข็ง และให้ใจของพวกท่านกล้าหาญเถิดท่านทุกคนผู้รอคอยพระยาห์เวห์